Son gunlerde duyduklarımızı, okuduklarımızı yureğimiz kaldırmıyor. Gencecik bir kadın evinin onunde, ailesi hemen birkac kat yukarıdayken, hapisten kacmış bir suclu tarafından sebepsiz yere olduruldu. Ceren Ozdemir hic tanımadığı biri tarafından, hic beklemediği bir anda hayata gozlerini yumdu. Oldurulmeden once evine doğru yururken takip edildiğini fark etmiş ve hepimizin cok iyi bildiği o bakışı kameralara takılmıştı.
O kısa bakışı gorduğumuzde hepimizin kalp atışları hızlandı. Hepimiz yaşadık o kısacık anı. Bizler şanslıydık, en azından şimdilik hayattayız. Ancak hicbirimiz yarının Ceren ’i, Şule ’si, Emine ’si, Guleda ’sı, Ozgecan ’ı olup olmayacağımızı bilmiyoruz. Bu korkuyla uyanıyor, bu korkuyla yuruyor, bu korkuyla devam ediyoruz hayatımıza. Ne yazık ki bizi en iyi yine biz anlıyoruz. O bir saniyelik bakıştaki korkuyu hep birlikte, en derinden hissediyoruz. Toplu taşıma aracında yalnız kalınca telefonla konuşuyormuş gibi yapıyor, takip edildiğimizi hissettiğimizde ceplerimizi yoklayıp kendimizi nasıl savunabileceğimizi duşunuyor, yanlış anlaşılma korkusuyla hicbir erkeğin gozlerine bakmadan yere bakarak yuruyor, taksiye binerken bile plakayı hafızamıza kazıyıp sevdiklerimize yolluyoruz. En kotusu de ıssız bir sokakta yalnız yururken sevdiğimiz birini arayıp eve gidene kadar konuşma gereği duyuyoruz. Telefonun diğer ucunda elinden hicbir şey gelmeyecek olsa da başımıza bir şey geldiğinden haberi olsun istiyoruz caresizce.
Anlattıklarımız bazı kişilere cok korkunc gelse de bircok kadının “Bunlar az bile, siz bir de benim yaşadıklarımı duysanız” dediğini duyar gibiyiz. İşte hayatında kalbinin hızla carptığı o korku dolu anları yaşayan kadınlar kadın cinayetlerinin ardından yaşadıklarını paylaşıyorlar sosyal medyada. Bir ses olmaya cabalıyoruz hep birlikte. Bizi ozgur ve guvenli dunyaya kavuşturacak olan da yine bizim dayanışmamız olacak. Sokakta korkuyla yuruyen bir kadın gorduğumuzde yanından gecerken tebessum edeceğiz, gozlerimizle “Ben de buradayım, korkma” diyeceğiz…
1. 17yaşında akşam evime giden tenha sokağa girdiğimde arabayla yanaşıp gideceğim yere bırakabileceğini soyleyen o şerefsizi asla unutmayacağım. korkudan cevap veremeyip hızlı hızlı yurumeye başlamıştım sanki arabayla beni yakalayamayacaktı, markete girip gitmesini beklemiştim
— wiz (@cryinout) December 4, 2019
2. gecen yıl yurtta kalırken her gun yurttan biri aynı adam tarafından taciz ediliyordu ben de karşılaşmayayım diye akşamları avcılar metrobusun yanındaki yolu korkudan koşa koşa geciyordum
— DK (@moonishining) December 4, 2019
3. biriyle goz goze geldim ve aynı durakta indik diye tedirginim mesela şu an yavaş yuruyorum o onden gitsin diye halbuki tesaduftur aynı yerde inmemiz ama korkuyorum niye korkmiym ki, biz bunları her an yaşıyoruz bu gozle baktım şimdi ve fark ettim alıştığım şeyleri
— gok ce !!!!! (@paapiculo) December 4, 2019
4. Bu, bana kucukken okuldan akşam cıktığımız gunlerden birinde olan olayı hatırlattı. Kac yıl gecmiş olmasına rağmen nasıl hızla eve geldiğimi dun gibi hatırlıyorum. Evimin onune kadar takip edilmiştim bende, nasıl bir his olduğunu o kadar iyi biliyorum ki…
— r'b (@apassenger_) December 4, 2019
5. Bulduğun ilk dukkana girmek,telefonda anne babanla konuşuyor gibi yapmak,durup arkasına bakıp yolu şaşırmış numarası yapıp acaba hÂl takip ediyor mu diye endişelenmek… Sadece geceleri değil gunun her saati bu endişeyle yaşamak nedir bu ulkenin kadınları bunu cok iyi biliyor.
— Elif (@Elifblgsvn) December 4, 2019
6. Cok korkuyorum, devlet bir katili aramıyor. Ben bir kadını savunacağım, sonra ben olduruleceğim ve bir kadın beni savunacak, sonra beni savunan kadını biri oldurecek ve başka bir kadın onu savunacak.. Bu kısır dongu benim canımı cok yakıyor, biz olmek istemiyoruz https://t.co/QNciZeZFJ6
— hivda (@hiivdapolat) December 4, 2019
7. Evine sipariş geldiğinde (evde yalnızsa) iceride biri varmış gibi davranan kac kadınız bu ulkede? Taksiye binince yalandan telefonla konuşup "gelmek uzereyim" diyen? Oldurulmesek bile korku icinde yaşıyoruz! https://t.co/U3vVOluayS
— Belit Sunear (@sunearbelit) December 4, 2019
8. Bunu hareketi yolda yururken o kadar cok yaptim ki, bir keresinde amcanin biri “kizim korkma hizlanip yanindan gececegim” demisti. Kadinlari surekli arkalarina bakarak yurumek zorunda birakan sisteme tukureyim ben.
— enginar (@sfranciscowoman) December 5, 2019
9. bu korkuyu en cok 16 yıl once capada calışırken yaşadım işe başlama saati 7 en gec 6.40 orda olmak zorundayım toplu taşıma yok mecbur 45 dakkalık yolu karanlıkta yuruyerek gidiyordum tam bir kabustu benim icin https://t.co/fOYo2RGFKV
— street fighter ☭ (@gokche76) December 4, 2019
10. O arkaya bakma anı mahvetti beni. Cunku butun kadınlar kac kere baktık arkamıza urkerek, gelenin kadın olduğunu gorunce rahatlayarak. Bu hissi erkeklere anlatabilmemize imkan yok oyle gercek bir tedirginlik ve korku hali ki o
— Pınar Civan (@pinickus) December 4, 2019
11. Burada butun kadınlar hayatımızın her aşamasında ve surekli yaşadığımız tedirginlik hallerini surekli yazıp anlatmaya calışıyoruz yine de o duyguları tam olarak geciremediğimizden eminim
— Pınar Civan (@pinickus) December 4, 2019
12. Boyle anlarda hep arkama bakmamak icin kendimi tutarım, kulaklarımı dort acarım, panik yapmıyormuş gibi gorunmeye calışırım, yakında varsa markete vs. girerim. Bunları yaşamaktan da, olmekten de bıktık.
— Ozge Muradoğlu (@tigerlily_tari) December 5, 2019
13. Hicbir sey olmayacagını bildigim halde nezaketen samimiyet gosteren insanlara bile temkinli davranıyorum. Yalniz gezmeyi cok sevmeme ragmen tek basima hicbir sey yapmaya cesaretim yok artik. Hem korkuyorum hem ofkeliyim, ofkemse ruyalarımı esir alacak kadar buyuk.
— ciddiyetsiz ve samimiyetsiz (@obursulestim) December 4, 2019
14. her kadın erkek şiddetiyle karşı karşıya kalmaz. ama her kadın hayatını erkek şiddetinden korunmak uzere duzenler. bazı erkekler erkeklerin cinsel şiddetine maruz kalır, omurlerinin kalan kısmında travma yaşar ama gundelik hayatlarını erkeklerden korunmak uzere orgutlemezler
— ayşe duzkan (@ayseduzkan) December 4, 2019
15. 10 sene once Besiktas'ta evimin onunde kap kaca ugradim, ifade almaya gelen polis aylarca rahatsiz etti, hem beni hem ev arkadaslarimi. 9 senedir Sanghay'da yasiyorum istedigim saatte istedigim kiyafetle ozgurce korkusuzca gezebiliyorum. C
ezalar cok agir ve caydirici
— Askin (@Asknszr) December 5, 2019
16. Ben de bir kez otobuste yaşadım bunu arkadaşıma canlı konum attım, inene kadar telefonla konuştum ama o korkuyu gercekten tarif edemem. Bunu yaşamak zorunda kaldığım icin hungur hungur ağlamıştım inince
— Sound Of Silence (@Soffsilence) December 4, 2019
17. O kadar iyi biliyoruz ki, bazen ben bir kadının arkasından yururken oksuruyorum ki kadın olduğumu anlasın, korkmasın!
— Başak (@Basakcizgen) December 4, 2019
18. Apartmana girince otomatik kapı tamamen kapanana kadar bakıyorum arkama !!!
— Zeliha Gokturk (@gokturk_zeliha) December 4, 2019
19. Yalnız cocuğuyla yaşadığı evinde, arkadaşından aldığı eski 45 numara eskimiş erkek ayakkabısını kapısının onune koyduğunu bizzat biliyorum. Malesef.
— carlsbergkafası (@carlsbergkafas) December 4, 2019
20. Evde yalnız kaldığım gecelerde erkek kardeşime ve babama ait ayakkabılardan 3-4 cift kapı onune koyuyorum. Cunku seneler once haberlerde hırsız girdiği evdeki kadına tecavuz etmiş, yakalanınca "hic erkek ayakkabısı gormedim yalnız olduğunu anladım" demişti.
Hic unutmadım.
— tripci pic (@tripcipic) December 4, 2019
21. Kızım evde yanlızken eve sipariş geldiyse kapıyı acarken “baba, ben acıyorum” diye seslenmesini tembihliyorum (malesef)
— Sir Alexandr DUDIVEN (@dudiven) December 4, 2019
22. Oyalanıp arkandakinin one gecmesini beklemek.
Eve girince hangi daire olduğu sokaktan belli olmasın diye ışıkları hemen yakmamak.
Birine iki kere rastladıysan işkillenip en yakın markete girmek.
Siz bunları uyduruyoruz sanıyorsunuz beyler.
Biz hep, her gun bunlarla yaşıyoruz. https://t.co/DMrutVxttX
— Burcu. (@buraninburcusu) December 4, 2019
23. Bir erkek arkadaşıma bu tedirginliklerimden bahsettiğimde, tedirginliklerime inanmayan bir tavırla "yine de eve gec saatlerde gidiyorsun " deyip gulmuştu..

— Rengin Oztaş