Nikolay Vasilyevic Gogol Biyografisi Rus roman ve oyun yazarı. Nikolay Vasilyevic Gogol, 31 Mart 1809 tarihinde Ukrayna ’da Poltova yakınlarındaki Soroşinzy koyunde doğmuştur. Orta halli toprak sahibi bir ailenin cocuğudur. Gogol, daha on yaşındayken babası olmuştur. Gogol, eğitiminin ilk bolumunu Paltova'da gordu. Edebiyata, Neshin'de liseye devam ettiği yıllarda merak duymaya başladı.

1820'de devlet memuru olmayı tasarlıyonda Saint Petersburg'a gitti. Bir sure devlet dairelerinin birinde calıştı. 1829'da "Hans Kushelgarten"i adlı ilk şiirinin yayınlanmasıyla edebiyat cevrelerinde isminden soz edilmeye başlandı. 1834-1835 arasında Petersburg Universitesi ’nde ortacağ tarihi docentliği yaptı.1835 yılında memurluktan ayrılıp yalnızca yazarlık yapmaya başladı. 1836′da Rus burokrasini alaya alan Mufettiş (Revizor) adlı komedisi sahnelendi. Oyunu cok tutulduysa da Petersburg ’un burokrat kesiminin ters tepkisine yol actı. Gogol bu en verimli doneminde bunalıma duştu ve 1836'dan sonra ulkesinden ayrılarak İtalya, Fransa ve İsvicre'ye gitti. Gogol, 1848'de ulkesine dondu.
Gogol'un başyapıtı olan 1842 yılında tamamladığı "Olu Canlar" ise Rusya'daki gunluk yaşamın plastik bir gorunumu verilerek, feodal Rusya'yı curumuş, cokmuş bir ulke olarak cizer. Yergisel bir gozle cizilmiş toprak sahiplerinin, devlet memurlarının ve yapıtın başkahramanı, tuccar Cicikov'un karşısına calışkan ve ozgurluk duşkunu Rus halkını koyar. Burada yazarın basit insanlara, onların bitmek bilmeyen enerjilerine tanıklığı romanın uluslararası boyutta tanınmasına ve saygınlık kazanmasına neden olmuştur. Yoğun eleştirileri gecersiz kılmak icin eserin ikinci bolumunu yazmaya başladı, ama beğenmediği icin taslaklarını yaktı. 1848′de Kudus ’te hacı oldu. Ulkesine dondukten sonra sığındığı dinsel ortamın, gerici din adamlarının baskısıyla yeni baştan yazdığı Olu Canlar ’ın 2. cildini bir kez daha yaktı.
Ukrayna halkının Polonya yabancı egemenliğine karşı ozgurluk savaşını anlatan "Taras Bulba" adlı oykusu, Gogol'un romantizmden kurtulup gercekci edebiyata yoneldiğinin de ilk işaretidir. Bu eseri sinema filmi de yapılmıştır.
1831′de tanıştığı Puşkin ’e yakınlaşan Gogol onun etkisiyle ilk oykulerindeki neşeli, alaycı ve kaygısız havadan uzaklaşarak acı bir toplumsal yergiye gecti. Gogol'un belki de en onemli eserleri arasında bulunan ulkemizde Genco Erkal tarafından sahnelenen "Bir Delinin Hatıra Defteri"nde Puşkin'in etkileri bulunmaktadır.
Puşkin ’in olumunden sonra Gogol ’un popularitesi daha da da artar. Bu ilgi Gogol ’da bir onculuk hissi yaratır ve kendine toplumu değiştirmek, insanlara yol gostermek gibi misyonlar edinir. Bu donemde eski yaratıcılığını kaybettiği soylenebilir.
Gecimini sağlamli ruh hastalıklarıyla mucadele etmiştir. Yaşamının son yıllarında yazdığı bazı yazılar sebebiyle tum arkadaşları onu yalnız bırakmıştır. Bu zorluklara dayanamayan Nikolay Vasilyevic Gogol, depresyona girmiş, yemek yememiş ve 10 gun icinde 4 Mart 1852 tarihinde Moskova ’da 43 yaşında olmuştur..
Eserleri:
Masallar
Mufettiş
Palto
Olu Canlar
Burun
Bir Delinin Hatıra Defteri
Portre
Eski Zaman Beyleri
Taras Bulba
Fayton
Kumarcılar
Dava
Evlenme
Petersburg Hikayeleri
Dikanki Yakınlarındaki Bir Ciftlikte Akşam Toplantıları

Tiyatro Oyunları:
Bir Evlenme (Jenitba)
Bir Komedyenin İlk Temsilinden Sonra Tiyatrodan Cıkışı (Vihod iz teatra)
Kumarcılar (Igroki)
Başlıca eserlerin ozetleri:
Mufettiş, yazarın unlu oyunudur; Ruscası Revizor (1836). Konu, kendi kusurlarını bilen ve ortmeye calışan kucuk kucuk bir taşra kentindeki olumsuz kişilerin, kendi sanılarına kurban olarak bir toplum eleştirisine fırsat vermesine dayanır. Başkentin capkın başı boşlarından Klestakov, yolunun uğrağı bir kasabada, yonetim işlerini denetleyecek bir gorevli olarak kabul edilir: Validen gardiyana kadar uzanan bir memurlar katında herkes kendi acığını gormezlikten gelmesi icin mufettişe yaranmaya, ona ruşvetin ceşitli kılıklarında armağanlar sunmaya girişir. Butun bu yaraların deşilmesinden sonra da tum işlerin duzelip ortulduğu sanılırken asıl mufettişin geldiği haberi sahneye tam bir karabasan gibi coker.

Olu Canlar, I. Nikola donemindeki (1825-1855) Rus toplumunun koylu gercekliğini konu edinir; birer nesne gibi alınıp satılabilen, adam başına vergisi bulunan, bunun dışında hicbir hakları kabul edilmeyen koylu, ırgat kesiminin yoksun yaşantısından canlı tablolar sergiler. Bazılarının olduklerini bile farkına varılmayan bu mujiklerin can bakımından sayısı, bazı tarım kredilerinin sağlanmasınaaki duzenbazlığını başlatır. Hemen hepsi olmuş oldukları icin artık beslenme yukleri de kalmamış olan bu kÂğıt ustundeki canlar, ona buyuk bir gelir sağlarsa da sonunda ortaya cıkar. Amac, Rus koylu yaşamının en acı gerceklerini eleştirme fırsatını bulmaktır.

Taraş Bulba, Ukrayna Kazakları ’nın yaşamlarını, değer yargılarını, doğal ve toplumsal ozelliklerini, Polonyalılara karşı giriştikleri surekli catışmalar konu edinen eserdir. Yaşlı Kazak Taraş Bulba ’nın cevresinde gelişir. Hicbir duygunun zayıflığına yer vermeyen disiplinli baba, Kazak ahlakının gerektirdiği eylemi gercekleştirmekten cekinmez; bir Polonyalı kıza tutulan, olculerini yitirerek halkına ve yurduna sırt ceviren oğlu Andrey ’i kendi eliyle oldurur.