III. Napolyon Biyografisi III. Napolyon, 1848-1852 yılları arasında Fransa Cumhurbaşkanlığı yaptı ve tertiplediği darbeyle cumhuriyeti yıkarak imparatorluğunu ilan etmiştir. Son Fransa İmparatoru olarak 1852-1870 yılları arasında hukum surdu. III. Napolyon, 20 Nisan 1808 tarihinde Paris, Fransa ’da doğmuştur. Tam adı Charles Louis Napoleon Bonapart ’dır. Babası 1806-1810 arasında Hollanda kralı olan Louis Bonaparte, annesinin adı ise Napolyon Bonapart'ın uvey kızı Hortense de Beauharnais ’dir. Napolyon Bonapart'ın kardeşinin oğludur. Babası 9 kardeş idi. Napolyon Bonapart amcasıdır.

Paris ’te doğan III. Napolyon, maceralı bir genclik yrdu. Fransa İmparatoru Napolyon Bonapart ’un tek oğlu olan Deichstadt duku II. Napolyon ’un 22 Temmuz 1832 tarihindeki olumunden sonra, babasıyla amcalarının hicbir harekette bulunmamaları uzerine kendini Bonaparte Hanedanı ’nın gercek varisi saydı. 1832 yılında “Reveries politiques” (Siyasal Duşler) adıyla yayımladığı kitapcıkta Fransa ’ya zafer ve ozgurluğu ancak bir imparatorun verebileceğini ileri surdu. 1834 yılında İsvicre ’deki milis kuvvetlerine katılarak topcu yuzbaşısı oldu. Napolyon Bonapart ’un yeğeni olarak Fransız ordusunun desteğini alacağı inancıyla 30 Ekim 1836 tarihinde Strasbourg garnizonunun ayaklandırmaya kalkması Kral Louis-Philippe tarafından Brezilya ’ya surgun edilmesine yol actı. Olmek uzere olan annesini gormek icin geri dondu. Annesinin 1837 yılında olumunden sonra Fransa ’nın baskısıyla İsvicre ’den ayrılmak zorunda kalınca 1838 yılında Londra ’ya yerleşti.
III. Napolyon 1839 ’da “Des idees napoleoniennes”i (Napoleonca Duşunceler) yayımladı ve o sırada ancak romantik bir efsane olan Bonaparte ’cılığı siyasi bir ideolojiye donuşturmeye calıştı. Ona gore ideoloji ve siyaset, mantıksal duşuncenin olduğu kadar inancın da bir urunuydu. Tarihin gelişmesini, Tanrı ’nın gonderdiği ve ilerlemeyi temsil eden buyuk insanlar gercekleştiriyordu. I. Napoleon bunlardan biriydi, ama gorevini tamamlamasına izin verilmemişti. Duzen ve ozgurluğu, halkın hakları ile otoritenin ilkelerini uyum icinde yaşatacak olan Napoleoncu goruş aynı zamanda sanayi ve ticareti de ozendirecekti. 6 Ağustos 1840 tarihinde 56 yandaşıyla birlikte Fransa ’da, Boulogne yakınlarında gene başarısızlıkla sonuclanan yeni bir darbe girişiminde bulundu. Boulogne uzerine baskın yaparak iktidarı ele gecirmek istedi. Bu girişimin başarısızlıkla sonuclanması uzerine tutuklanarak Ham Şatosu ’nda yaşam boyu hapis cezasına carptırıldı. Bu donemde yazdığı bircok kitapcıktan “Extinction du pauperisme” (1844; Yoksulluğun Kokunu Kazımak) kendisine solda da bazı yandaşlar kazandırdı. 25 Mayıs 1846 ’da hapisten kactı ve İngiltere ’ye yerleşti.
1848 İhtilÂli ’nden sonra Fransa ’da II. Cumhuriyet ’in ilanı uzerine Paris ’e geldi. Kurucu Meclis ’e uye secildi.
Amcasının (Napolyon Bonapart'ın) itibarından faydalanarak gercek cumhuriyetcileri, sosyalistleri ortadan kaldırdı. 10 Aralık 1848 ’de cumhurbaşkanı secildi. Kısa surede orduda ve yonetimde butun kilit noktalara kendi adamlarını getirmeyi başardı. 31 Ekim ’de, ilk kez Ulusal Meclis ’ten cok kendisine sadık kişilerden oluşan bir hukumet atadı. Mazzini yonetimindeki Roma Cumhuriyeti ’ni ortadan kaldırıp Papa ’yı yeniden iktidar yapmak icin yaptığı askeri girişimi onaylamayan Cumhuriyetcilerin ayaklanmasını sert bir bicimde bastırdı. Anayasa dort yılını tamamlayan bir cumhurbaşkanın yeniden secilmesini onluyordu. Anayasayı değiştirmek icin gereken dortte uc coğunluğu elde edemeyeceğini anlayan III. Napolyon ’un 2 Aralık ’ta gercekleştirdiği darbeye yalnız Cumhuriyetciler karşı cıktı. 4 Aralık ’ta, ulkenin pek cok yerinde olduğu gibi Paris ’te de sokak catışmalarında Cumhuriyetciler yenilgiye uğramıştı. III. Napolyon Yasama Meclisi ’ni dağıttı, buna karşılık genel oy hakkı tanıyan yeni bir anayasa ilan etti. Yeni anayasanın referandumla kabul edilmesinden cesaret alarak Kasım 1852 ’de yeni bir referandum yaptı ve Senato ’nun imparatorluğun yeniden kurulmasını ongoren kararının ardından III. Napolyon adıyla imparator ilan edildi.
1852 ’de cumhurbaşkanının yetkilerini artıran ve gorev suresini on yıla cıkaran yeni anayasayı acıkladı. İnce bir ic ve dış siyaset guderek, halkın iktisadi seviyesini ciddi şekilde yukseltici tedbirler alarak Fransızlar ’ın sevgisini kazanmaya calıştı.
2 Aralık 1852 ’de kendisini III. Napolyon adıyla imparator ilan etti. 2 Aralık 1852 ’de Meclis ’i dağıttı. Kralcılar ’ın da, Cumhuriyetciler ’in de muhalefetine rağmen yapılan plebisitte coğunluğu elde etti, imparator oldu. Boylece, Fransa ’da İkinci İmparatorluk devri başladı. Kurduğu baskı rejiminde muhalefetin meclise yansımasını engelledi. Basını sıkı bir denetim altına aldı. 1858 yılında Cumhuriyeatlik işgunu ve grev yasağı sonucu endustri uretimi iki kat buyudu.
III. Napoleon, “makul olcude ozgurluk” sozu vermiş olmasına karşın, polis devleti yontemlerini uygulamaya koydu. Bayındırlık yatırımlarını, demiryolu yapımını, kredi kurumlarının kurulmasını, tarım ve sanayinin gelişmesi icin gereken obur etkinlikleri hızlandırdı. Buyuk teknik projeleri hararetle destekledi, mucitleri ozendirdi ve modern Paris ’in yeniden inşa edilmesine kişisel bir ilgi gosterdi. Ote yandan ekmek fiyatının duşuk tutulmasını sağladı, işciler icin sağlık ocaklarının yapımını hızlandırdı ve işcilerle işverenler arasında hakem kurulları oluşturdu. Buna karşılık orta sınıf III. Napoleon ’u, kendisini sosyalizm tehlikesinden koruyacak biri olarak değerlendirdi.
İmparator ic politikada olduğu gibi dışişlerinde de butun yetkileri hemen kendi elinde topladı. 1815 Viyana Kongresi ’yle oluşturulan ve Fransa ’yı kucuk duşuren Avrupa sistemini yıkmayı ve Fransa ’nın bir kez daha buyuk bir guc durumuna gelmesini istiyordu. Milliyetcilik ilkesi doğrultusunda “Avrupa dengesini daha adaletli ve sağlam temeller” uzerinde yeniden kuracak uluslararası bir kongre toplamayı amaclıyordu.
1854 ’de Rusya ’ya actığı savaş Fransa ’ya hicbir maddi kazanc sağlamamasına karşın, barış goruşmelerinin 1856 yılında Paris ’te yapılması, ona onemli bir uluslararası saygınlık kazandırdı.
1858 yılında Avusturya'yı İtalya ’dan cıkarmak uzere Piyemonte-Sardinye Başkanı Cavour ile anlaşarak 1859 yılında İtalya Savaşı ’nı başlattı, Solferino Carpışması ’nı Haziran 1859 ’da zaferle sonuclandırdı. 1860 yılında Nice ve Savoinanın Fransa ’ya bırakılmasını sağladı. 1869 yılında muhendisliğini Ferdinand de Lesseps ’in yaptığı Suveyş Kanalı ’nın acılmasında onemli rol oynadı.
10 Nisan 1864 tarihinde Avusturya Arşiduku I. Maximilian ’ı Meksika imparatoru ilan ederek Amerika ’ya gonderdi.
Genel hoşnutsuzluk, onu baskı rejimini yumuşatmaya yonelik onlemler almaya itti. 1861 ’de Yasama Meclisi ’nin yetkileri arttırıldı; 1864 ’te işcilere grev hakkı verildi; 1868 ’de basın uzerindeki baskılar bir olcude gevşetildi ve sınırlı bir toplantı ozgurluğu tanındı. Ote yandan dış politikada sayısız başarısızlıklar doğdu. Ozellikle Meksika Seferi ’nin başarısızlıkla sonuclanması Fransa icin buyuk kayıplara yol actı.
2 Temmuz 1870 ’te Prusya kralının akrabası olan bir Hohenzollern prensinin İspanya tahtına aday olduğu duyuldu. Paris bunu, Prusya ’nın Fransa nufuz alanına bir mudahalesi ve ulke guvenliğine yonelik bir tehdit olarak değerlendirdi. III. Napoleon cok sevdiği gizli diplomasi yollarını kullanarak, Hohenzollern prensinin adaylıktan vazgecmesinde onemli rol oynadı. Ama savaş yanlılarının etkisinde kalarak, Hohenzollern prensinin adaylığının bir daha asla gundeme gelmemesini talep ederek Prusya ’yı kucuk duşurmeye calıştı. Sonunda 19 Temmuz1870 ’de savaş patlak verdi.
1870 ’deki Prusya-Fransa Savaşı, Fransız Ordusu ’nun Sedan ’da bozguna uğraması ve İmparator III. Napolyon ’un 2 Eylul 1870 tarihinde Prusyalılara tutsak duşmesiyle sonuclandı. İmparatorluktan indirildi ve 4 Eylul 1870 ’de 3. Cumhuriyet ilan edildi. III. Napolyon, barış imzalandıktan sonra gittiği İngiltere ’de bir bobrek ameliyatı sonucu oldu.
III. Napolyon, 20 Aralık 1848 - 2 Aralık 1852 tarihleri arasında Fransa Cumhurbaşkanlığı yaptı ve tertiplediği darbeyle cumhuriyeti yıkarak imparatorluğunu ilan etmiştir. Son Fransa İmparatoru olarak 2 Aralık 1852 - 4 Eylul 1870 tarihleri arasında hukum surdu. III. Napolyon, Bonaparte hanedanının sonuncusu olan Fransız imparatorudur. Ondan sonra Fransa ’da cumhuriyet idaresi kesin olarak kurulmuştur.
III. Napolyon, 1853 yılında Kontes Eugénie de Montijo ile evlendi. Louis-Napoléon Bonaparte adında bir cocuğu oldu.
III. Napolyon, 9 Ocak 1873 tarihinde Chislehurst, Londra, İngiltere ’de 65 yaşında bobrek ameliyatı sırasında olmuştur.