Anadolu ’yu en guzel anlatan yazar Yaşar Kemal ’in İnce Memed ’i, bugune kadar Turkce yazılmış en başarılı romanlardan biri. Ve dahası, Turk edebiyatının kazandığı en şanslı urunlerinden biri.
Satırları okurken, Anadolu ’da gecen hikayenin resmini zihninizde cizdiğiniz, kahramanın tum duygularını kalbinizde hissettiğiniz, şaşırtıcı derecede gercekci bir romandır İnce Memed. İnce Memed ’in adaleti yerine getirmek icin yuruduğu isyan yolculuğuna ve yaşadığı tum insani duygulara 4 ciltlik muhteşem bir akıcılıkla eşlik edersiniz.
Yaşar Kemal bu başyapıtında, okuyucunun vicdanına en naif cumleleriyle dokunur. Biz de o cumleleri tekrar hatırlamak istedik.
1. “Dunya parayla alınır. Yurek alınmaz.”
2. “İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var, bir ince yerleri, işte oraya değmemeli.”
3. “İlk tanıştıkları gunlerde, Sefil Ali bir Koroğlu hikayesi soylemişti. Koroğlunun zuhuru: Gunlerdir, Memedin kafasında o Koroğlu donuyordu. Şoyle rivayet ederlerken:”
“Vaktiyle Bolu şehrinde… der başlardı. Sokakta bir kucucuk kopek gormuş Koroğlu. Kopek kucucuk, el kadar. Dort beş kocaman kocaman kopek, araya almışlar kucuk kopeği. Saldırırlar. Kucuk kopek kacmaz, kendini savunur. Savunduğu gibi, onları yener de… Her birini bir yana dağıtır, yoluna gider. İşte Koroğlu bunu gorur. Bu dovuşu seyreder. Demek, der Koroğlu, bir kucuk kopek! Yurekli olunca… Ondan sonradır ki Koroğlu, Koroğlu olur. Korkmaz. Babasının başına da o iş gelince cıkar dağa.”
4. “İnsanoğlu bu, kimin icinde ne var bilinmez.”
5. “İşte bu iyi,” dedi. “Ağasız koy! Herkesin kazandığı, herkesin olacak.”
6. “Herkes bilirdi ki, koylulerden biri bir kabahat işlediğinde Abdi Ağa onu dovmezse cok buyuk bir kotuluk yapacaktır ona…”
“…O adam omrunun sonuna kadar, işlediği sucun cezasını cekecektir. Eğer doverse unutulur giderdi suc. Abdi Ağaya karşı suc işlediklerini sanan koyluler gelir onun onune otururlar, dayak yiyinceye kadar onunden
kalkmazlardı.”
7. “Memede olan olan olmuştu. Gozune uyku girmiyordu. Duşuncelere kaptırmıştı kendini…”
“…Duşunceler kafasına akın ediyordu. Duşunuyordu artık. Dunya kafasında buyumuştu. Dunyanın genişliğini duşunuyordu. Değirmenoluk koyu bir nokta gibi kalmıştı gozunde. O kocaman Abdi Ağa, karınca gibi kalmıştı gozunde. Belki de ilk olarak doğru durust duşunuyordu. Kin duyuyordu artık. Kendi gozunde kendisi buyumuştu. Kendini insan saymaya başladı. Yatakta bir taraftan bir tarafa donerken soylendi. “Abdi Ağa da insan, biz de…”
8. “Şurada tam yureğimin ortasında bir yangın var… Oyuyorlar gibi yureğimi…”
9. “Dunyanın butun kotuluklerine baş kaldır. Bazen senin iyiliğin başkasının kotuluğune de olabilir. Kendi iyiliğine de baş kaldır.”
10. “İnsanları sozleriyle değil, hareketleriyle olc. Ondan sonra arkadaş olabileceğin insanı sec. İpin ucunu bir verirsen ellerine, yandığın gunun resmidir.”
11. “Konuşan insan, oyle kolay kolay dertten olmez. Bir insan konuşmadı da icine gomuldu muydu, sonu felakettir.”
12. “Belki umuttur. Belki de bir ozlemdir. Ozlem sıcacıktır. Ozlem bir dost, bir sevgilidir. Sarıverir insanı sıcaklığı.”
13. “Hangi gunu gorduk akşam olmamış.” 14. “O insana guvenmeyen, bu insana guvenmeyen, her insanda bir kotuluk goren, insanı insan saymayan insan değil pictir yavrum.”
15. “Abdi gitti; Hamza geldi…”
16. “Bu dunya boyledir, diyordu…”
“…Sular hendeğine dolar. İnsanlar doğar olur, gun doğar batar. Ağaclar buyur curur. sular akar, bulut ağar. Ağayı oldurursun, ağa gelir yerine. Bir daha oldurursun, bir daha gelir.”
17. “Canlarından korkuyorlar. Can korkusu girdi mi bir insanın derisinin altına, o adamdan hayır bekleme Osman Ağa.”
18. “Yusuf ’u kuyudan cıkaran Mevla, bir gun olur bize bakmaz mı dersin?”
19. “İnsan olmak başka iş, insanlık başka iş.”
20. “Vurulursa, neresinden vurulacaktı? Olumu nasıl olacaktı?”
“…Olum gelirken nasıl gelecekti, bir karanlık mıydı olum, nasıl bir karanlıktı? Uyku gibi mi? Cok mu sızlardı olum yarası?”
21. “Bir insan ne kadar yurekli olursa olsun İnce Memedden korkmalı. Cunku o, olumun otesinde yaşıyor. Bu ne demektir, biliyor musun?”
22. “Eğer bir ulkede adalet yozlaşırsa, o memleketin dibi oyulmuş demektir…”
“…Adaleti cokmuş bir milleti yok olmaktan hicbir guc kurtaramaz. Kanun karşısında eşkiya İnce Memed de birdir, Başvekil İsmet Paşa da…”
23. “Dunyada cok şey kolay da, insan olmak zor.”
24. “Zulum edenler kafirdir. Zulum gorup de karşı koymayanlar, seyredenler, boyun eğenler de kafirdir…”
“…Cennet zulme karşı koyan, kotuluklere ne icin olursa olsun karşı koyan kişinin ayağının altındadır.”