Ağır alkolik ve bir o kadar da melankolik yazar Bukowski, 1982 yılında cocukluk ve ilk genclik yıllarına dair tum ayrıntıları anlattığı, otobiyografik bir roman yayınladı. Kitap Turkiye ’de 1995 yılında, Metis Yayınlarının elinden cıktı.
Bakalım neredeyse bileklerimizi kesmemize sebep olacak yazarın, ne tur haklı sebepleri varmış?
İşte Bukowski ’nin kaleminden filtresiz, apacık satırlar..
Belki de dedikleri gibi “kacık” tım biraz. Ama icimde gercek bir şeyler olduğuna dair bir duygu besliyordum. Sertleşmiş boktu icimdeki belki, ama onlarda o da yoktu.
Benden nefret etmeyi surdurmelerine rağmen nefretin daha iyi bir turuydu bu, benden neden nefret ettiklerinden emin değildiler sanki.
Guneşin bile babama ait olduğunu, onun evinin ustune parladığı icin benim guneşe hakkım olmadığını hissediyordum. Gullerinden farksızdım, ona ait olan bir şeydim.
Banyodan cıktığını duydum. Banyonun kapısını kapattı. Duvarlar harikuladeydi, kuvet harikuladeydi, lavabo ve duş perdeleri, hatta tuvalet bile harikuladeydi. Babam gitmişti.
Dunya dışardaydı ve her şeye kayıtsızdı ama onemi yoktu. Milyonlarca insan vardı dışarda, kopekler, kediler, sincaplar, binalar, sokaklar, ama onemsizdi. Sadece bir baba, ustura kayışı, banyo ve ben vardım.
Yapmam gerekeni yapma cesaretinden yoksun olduğumu bilmek cok kotu bir duyguydu.
Kotuysen kotu rolu yapman gerekmez, kotusundur. Kotu biri olmak hoşuma gidiyordu. İyi olmaya calışmak hasta ediyordu beni.
Biri bana cirkin olduğumu soyledikten sonra golgeyi guneşe, karanlığı ışığa yeğler olmuştum.
İlgi duymuyordum. Hicbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kacabileceğime dair hicbir fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hic olmazsa. Benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki.
Bende bir eksiklik vardı belki de. Mumkundu. Sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. onlardan uzak olmak istiyordum. Gidecek yerim yoktu ama. İntihar? Tanrım, caba gerektiriyordu. Beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi.
Sarhoş olmayı hep sevmeye karar verdim. Sıradanlığı alıp goturuyordu, sıradanlıktan yeterince sık uzaklaşabilirsen sıradan olmazdın belki.