Ahmed Arif ’in “Omrum” diye seslendiği, yureğinden dokulen en zarif cumlelerin soyleteni “Leyla Erbil”… Leyla Erbil denince, onun edebi kişiliğinden de once Ahmed Arif ’in mektupları gelir elbette akıllara. Onun Leyla ’sına olan aşkı oylesine buyuktur ki, mektupları okurken insanın aklı almaz boylesine derin duyguların var olabilme ihtimalini.
Tezer Ozlu ’nun en iyi arkadaşı, Ahmed Arif ’in gonlunun sahibi Leyla Erbil, tum bunların dışında iki cocuk annesi, bircok odulun sahibi ve Turk edebiyatının da cesur kadınıdır. Sizin aklınıza kazınan cumleler, onun cumlelerinden cok; onun icin kurulan cumleler olsa bile; Turk edebiyatındaki yeri apayrıdır bu naif yazarımızın.
Biz de bugun, kıymetli yazar Leyla Erbil ’in doğum gununde, sizlere onun cumlelerini hatırlatalım istedik. Bu aşk dolu, duygu dolu alıntıları okuyunca, siz de, Ahmed Arif ’inkilerden hic aşağı kalır yanı olmadığını goreceksiniz.
1. “İcimi okuyabilsen, olene dek kulum kolem olurdun.”
2. “İnsan tek başına yaşamı karşılamak zorunda. Bense ille de bir sevgiliyle el ele verip değiştirecektim dunyayı. Ne ham hayal, ne zırvalık.”
3. “Sevilmek iyi edermiş insanları. Ben hic mi sevilmedim?”
4. “Cunku bekleyişin suslu bir imparatorluğu vardır. Umut silinene kadar guclu bir direnişle dikilirsin tahtında.”
5. “Asıl sorun? Asıl sorun tek başına ayakta durabilmekte, yalnızlığı oğrenebilmekte mi? Asıl sorun sevgisiz yaşayabilmekte mi? Sevgisiz kalıp direnmeyi, sevgisiz kalıp gene de boyun eğmemeyi, dilenmemeyi oğrenmekte mi?”
6. “Cocuk sevgilim… Ben cocuğum hÂlÂ, sensiz buyuyemedim.”
7. “Yalnızlık, ne cesaret! Bile bile, koksuz, şimdisiz, kimselerle buluşmayı kabul etmeden… İntihardan başka ne kalır avunmak istemeyene?”
8. “Dunyada hic kimsenin neden kendi olamadığı uzerine bir kitap yazsam… Bu ulkedeki vicdan yokluğunun nedenini anlatsam…”
Yanıma sadece şiir kitapları alsam, butun dunyanın şiirlerini okumak, olene dek surse…
9. “Ellerinin cizgisi ellerime benzeyen sevgilim… Ben hep yanındayım.”
10. “O gun, cam kırıklarından yapılma minik kırmızı gagalar didikliyordu icimi.”
11. “Ama her şeyden onemli olan, yaşayabilmek… Biz, kimse ile
 yaşayamıyorsak da, kendimizle yaşayan, kendi icimizde gece gunduz 
mucadele eden insanlarız.”
12. “Zaten ruhumuzu butun cıplaklığıyla kimseye gosteremediğimiz icin daima yalnız kalmaya mahkumuz.”
13. “Ozverinin, kardeşlik duygusunun silinip; kullanmanın, cıkar ilişkilerinin egemen olduğu bir dunyada, dostlar olmadan ne yapardık bilemiyorum.”
14. “Birisine anlatmak da ucuzlatıyor ya işi… Ne bekliyorsun karşındakinden, o acıyı gidermesini mi? En iyisi susmak.”
15. “Yutkunurken bir başkasının tukruğu geciyor gırtlağımdan. Şamdanları yak, saclarımı tara, ellerimi tut. İyi ki sen varsın. Kimsin sen?”
16. “Burası deli bir ulke ama deliliği guzelleştirici değil; anlamsız ve katı, iliklerine kadar satılmış.”