Her ne kadar kendisini absurdist ya da varoluşcu akımından tanımlamasa da bu akımların en buyuk onculerinden olduğu duşunulen, sadece oyunlarıyla değil anlatılarıyla da insan doğasını sorgulatan Albert Camus, Duşuş, Veba ve Yabancı kitaplarıyla doruk seviyelerine cıkmıştı.
“İnsanları seviyorum, cunku duşuşlerini gordum.” sozuyle edebiyat tarihinin en etkili cumlelerinden birini kuran Camus, 1957 ’de Nobel Edebiyat Odulu alırken, Duşuş ile insan doğasını gercekleriyle alt ust ediyordu.
1. “Tabii gercek aşk pek az rastlanan bir şeydir, aşağı yukarı yuzyılda iki ya da uc kez gorulur. Bunların dışında boş gurur ya da can sıkıntısı vardır.”
2. “Eğer pezevenkler ve hırsızlar her zaman ve her yerde mahkum olsalardı, masum insanlar tumuyle ve hep masum sanacaklardı kendilerini…”
3. “Şurası gercek ki her şeyde rahattım, ama hicbir şeyden de hoşnut değildim. Her haz bir başka hazzı aratıyordu bana.”
4. “Hepimiz birbirimize benzemiyor muyuz; boyle, durmadan ve muhatapsız konuşarak, onceden cevapları bilsek de hep aynı sorularla karşılaşarak…”
5. “Ama insan acılarının en buyuğu yasasız yargılanmaktır.”
6. “Bize yeryuzu cennetinden kalan tek şey değil midir kadın?”
7. “Biz kendimizden iyi olanlara nadir olarak bel bağlarız. Daha cok onların toplumundan kacarız. Tersine, coğu zaman kendimize benzeyen ve zayıf yanımızı paylaşan kimselere acarız icimizi.”
8. “İnsan boyledir, aziz bayım, iki yuzu vardır onun; kendini sevmeden sevemez.”
9. “Bu dunyada savaş yapılabilir, aşk taklit edilebilir, hemcinsine işkence yapılabilir, gazetelerde boy gosterilebilir ya da yalnızca orgu orerken komşu cekiştirilebilir. Ama bazı hallerde, devam etmek, yalnızca devam etmek insanustu bir şeydir.”
10. “Bazen sebepsiz yere guzel şeyler hayatımıza girer. Her zaman anlam veremeyebiliriz ama onlara guvenmeliyiz.”
11. “İnsanlar gosterdiğiniz nedenlere, ictenliğinize ve acılarınıza ancak siz olduğunuzde inanırlar.”
12. “Bir sucluya, hatasının doğasından ya da karakterinden değil, talihsiz koşullardan ileri geldiğini soylerseniz, size derinden minnet duyar.”
13. “Artık cok gec, her zaman hep gec olacak.”
14. “Zenginlik, aziz dostum, henuz aklanma değildir, ama her zaman hoş karşılanması gereken bir ertelemedir.”
15. “Dostu hapse atılan bir adamdan soz ettiler bana. Adam her akşam evinde yerde yatıyormuş, sevdiği kişiden esirgenen bir rahatlıktan yararlanmamak icin. Kim, aziz bayım, kim yerde yatar bizim icin?”