Nietzsche‘nin dunyaya baktığı yerden gorduğu her şey onun icin bir tur donuşum mekanizması olarak var oldu. Kendini ve etrafında gelişen hayatı sorgulamak bir yana, ona karşı direnmek ve onu yeniden tanımlamak da duşuncenin sonsuzluğuna kalıyordu. Bunu en iyi şekilde bilen ve bildiklerinden doğurduğu duşunceleri insanlara sunan Nietzsche, pek cok acının da yukunu taşımaktan hicbir zaman cekinmedi. Yaşamının son yıllarına doğru değişen sağlık koşulları bile buna engel olamadı. O, daima bir şeylerin tanımlanması noktasında kendini gosterdi.
1. “Yaşama karşı sorumluluğumuz daha yucesini yaratmaktır. Daha alcağını değil.”
2. “Eylem ve vicdan genellikle uyuşmazlar. Eylem, ağactan ham meyveleri toplamak isterken, vicdan onları gereğinden cok olgunlaşmaya bırakır, ta ki yere dokulup ezilinceye kadar.”
3. “Aşk ve nefret kor değillerdir; ama kendileriyle birlikte taşıdıkları ateş yuzunden kor olmuşlardır.”
4. “Sahip olunması zorunlu tek şey var; ya yaradılıştan ince bir ruhtur bu, ya da bilim ve sanatlar tarafından inceltilmiş bir ruh.”
5. “İnsan, diğer insanlardan hicbir şey istememeye, onlara hep vermeye alıştığı zaman, elinde olmadan soylu davranır.”
6. “İnsan dilediği kadar bilgisiyle şişinip dursun, dilediği kadar nesnel gorunsun, boşuna! Sonunda her zaman ancak kendi yaşam oykusunu elde edecektir.”
7. “Gur ırmaklar kendileriyle birlikte bircok cakıl ve calı cırpıyı da surukler; guclu ruhlar da bircok aptal ve mankafayı.”
8. “İnsan hatasını bir başkasına itiraf ettiğinde unutur onu; ama coğu kez oteki kişi bunu unutmaz.”
9. “Alev, başka şeyleri aydınlattığı kadar aydınlatmaz kendini. Bilge de boyledir.”
10. “Bir insan yoğun ve kılı kırk yararak duşunduğu zaman, sadece yuzu değil govdesi de cekinceli bir havaya burunur.”
11. “Bir ucurumun icine baktığınızda, ucurum da sizin icinize bakar.”
12. “Ben, iki insanın daha yuce hakikati bulmak icin, bir ihtirası paylaştığı bir aşk duşunuyorum.”
13. “İnsanlar ışığın cevresinde toplaşırlar, daha iyi gormek icin değil, daha iyi parıldamak icin.”
14. “Ancak obur gundur benim olan. Kimileri oldukten sonra doğar.”
15. “Ey ulu yıldız! Kendilerine ışık sactıkların olmasaydı, saadetin nerede kalırdı!”
16. “Peki siz, dostlar, beğeni ve beğenme tartışılmaz mı diyorsunuz? Fakat butun hayat beğeni ve beğenme ustune bir tartışmadır!”
17. “Kotu belleğin iyi tarafı, aynı şeylerden bircok kez, ilk kez gibi yararlanmaktır.”
18. “Umit en son kotuluktur, cunku işkenceyi uzatır.”
19. “Ruh, hayatın bağrına saplanan hayattır.”
20. “İnanclar hakikat duşmanları olarak, yalanlardan daha tehlikelidir.”
21. “Ne denli yukselirsek, ucmak bilmeyenlere o denli kucuk gorunuruz.”
Kaynak: 1