Keşmekeş hayatına rağmen derdini, tasasını sazına anlatarak hayata tutunmanın yolunu bir şekilde bulan Veysel Şatıroğlu ya da herkesin bildiği adıyla Âşık Veysel, 25 Ekim 1894
tarihinde Sivas ’ın Şarkışla ilcesine bağlı Sivrialan koyunde dunyaya geldi. En unlu Turk halk ozanlarından olan Âşık Veysel, aynı zamanda Avşar boyunun Şatırlı obasına mensup. Cicek hastalığına yakalanan iki kız kardeşini acı bir şekilde kaybeden Âşık Veysel 7 yaşında tıpkı kardeşleri gibi o da bu hastalığın pencesinden kurtulamadı ve iki gozunu de kaybetti. Hayatın hep acı yuzunu gosterdiği Âşık Veysel yakalandığı cicek hastalığını ise şu sozlerle ifade etmiş: Ciceğe yatmadan evvel anam guzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni cok seven Muhsine kadına gostermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gun camurlu bir gundu, eve donerken ayağım kaydı ve duştum. Bir daha kalkamadım. Ciceğe yakalanmıştım… Cicek zorlu geldi. Sol gozumde cicek beyi cıktı. Sağ gozume de, solun zorundan olacak, perde indi. O gun bugundur dunya başıma zindan. Aşık Veysel hayatı boyunca aşk ve sevgi uzerine soylediği ve geniş kitlelere yayılan sozlerini bu iceriğimizde derledik. Haydi başlıyoruz. Aşık Veysel ’in Sozleri..
1. “Guzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa”
Sanki doğduğumuzdan beri aklımızda hep varmış gibi şu soz değil mi?
2. “Seversin, alırsın, karın olur / Seversin, alamazsın, karasevdalın olur”
3. “Ne varise sende bende/ Aynı varlık her bedende/ Yarın mezara girende/ Sen toksun da ben ac mıyım?”
4. “Sen bilmezsin.. O bilmez.. Hic kimse bilmez, bilemez.. Hatta Ben bile. Bir tek paşa gonlum bilir”
5. “Ademi surdun bakmadın. Cennette de bırakmadın. Şeytanı nicin yakmadın? Cehennemin var da senin”
6. “Veysel gonulden ayrılmaz. Kahi bilir kahi bilmez. Yalan dunya yarsız olmaz. İster sacı sırma gonul”
7. “Cahil insan gul ise de koklama”
8. “Dunyaya gelmemde maksat ne idi: Bir sadık dost”
Sadece bir sadık dost…
9. “Bu Âlemi goren sensin. Yok gozunde perde senin. Haksıza yol veren sensin. Yok mu sucun burada senin”
10. “Her kim olursa bu sırra mazhar. Dunyaya bırakır olmez bir eser. Gun gelir Veysel ’i bağrına basar. Benim sadık yÂrim kara topraktır”
Benim sadık yÂrim kara topraktır…
11. “Ay gecer yıl gecer uzarsa ara, giyin kara libas yaslan duvara, yanından goğsunden acılır yara, yÂr gelmezse yaraların elletme”
12. “Dokuz ay koynunda gezdirdi beni. Ne cefalar cekti ne etti Anam. Acı tatlı zahmetime katlandı. Ucurdu yuvadan yuruttu Anam. Anaların hakkı kolay odenmez. Analara ne yakışmaz ne denmez. Kan uykudan gece kalkar gucenmez. Emzirdi salladı uyuttu Anam.”