Tum dunya oldukca zorlu bir surecten geciyor. Her yaştan insan icinde bulunduğumuz olağanustu duruma alışmaya ve bu durumun beraberinde getirdiği soru işaretleriyle savaşmaya calışıyor. Şuphesiz ki bu durumun en cok zorladığı grup cocuklar. Onlar etraflarındaki ani değişimi, onları bekleyen riskleri ve uymak zorunda oldukları kuralları anlamakta zorlanıyorlar. Bu nedenle cocukların icinde bulundukları durumu anlamalarını, korkmamalarını ve travmatik olaylar yaşamamalarını sağlamak oldukca onemli. İşte tam bu amacla yola cıkan ve Dunya Sağlık Orgutu (DSO), Birleşmiş Milletler Cocuklara Yardım Fonu (UNICEF), Birleşmiş Milletler Multeciler Yuksek Komiserliği (UNHCR) ve Save the Children kuruluşları da dÂhil olmak uzere, insani yardım sektorunde faaliyet gosteren 50 ’yi aşkın kuruluş bir hikaye kitabı hazırladı. “Benim Kahramanım Sensin: COVID-19 ile Savaşan Cocuklar” başlıklı hikÂye kitabında hayali bir karakter olan Ario; cocuklara kendilerini, ailelerini ve arkadaşlarını koronavirusten nasıl koruyabileceklerini acıklıyor ve her şeyin hızla değiştiği bu ortamda olumsuz duygularıyla nasıl başa cıkacaklarını anlatıyor. Siz de cevrenizdeki cocuklara bu hikayeyi okuyarak icinde bulunduğu sureci anlamasına yardım edebilir ve korkularını giderebilirsiniz…
6-11 yaş aralığındaki cocuklar icin ideal olan bu hikayenin ilk aşamalarında, dunyanın dort bir yanından 1700 ’i aşkın cocuk, ebeveyn, bakım veren kişi ve oğretmen COVID-19 ile nasıl başa cıktıklarını paylaştı. Bu paylaşımlardan faydalanan yazar ve illustrator Helen Patuck, proje ekibi ile birlikte, hikÂyenin ve hikÂyedeki mesajların farklı cevrelerden ve kıtalardan gelen cocuklar icin anlamlı olmasını sağladı.
1.
Annesi Sara ’nın kahramanıydı cunku o hem dunyanın en iyi annesi hem de dunyanın en iyi bilim insanıydı. Ama Sara ’nın annesi bile korona viruse bir ilac bulamıyordu.
Sara annesine “COVID-19 neye benziyor?” diye sordu.
“COVID-19 ya da korona virus bizim goremeyeceğimiz kadar kucuk.” dedi annesi. “Hasta insanların oksurukleri, hapşırıkları ile ve cevrelerindeki insanlara ya da eşyalara dokunmaları ile bulaşıyor. Hasta insanların ateşi cıkıyor, oksuruyorlar ve bazen de nefes alırken zorlanıyorlar.”
Sara “Yani goremediğimiz icin onunla savaşamaz mıyız?” diye sordu.
“Onunla savaşabiliriz.” dedi annesi. “İşte bu yuzden senin guvende olmana ihtiyacım var. Virus ceşit ceşit insana etki ediyor ve herkes onunla savaşta bize yardım edebilir. Cocuklar ozeldir ve onlar da yardım edebilir. Sizlerin guvende olması hepimiz icin cok onemli. Sen benim kahramanım olabilirsin!”
2.
Sara o gece yatağında uzanırken hic de bir kahraman gibi hissetmiyordu. Uzgundu. Okula gitmek istiyordu ama okulu kapalıydı. Arkadaşlarını gormek istiyordu ama bu guvenli değildi. Sara, korona virusun dunyayı korkutmaktan vazgecmesini istedi.
Gozlerini kapatırken kendi kendine “Kahramanların super gucleri olur.” dedi. “Benim neyim var ki?”
Bir anda karanlıkta tatlı bir ses adını fısıldadı.
“Kim var orada?” dedi Sara.
“Kahraman olmak icin neye ihtiyacın var?” diye sordu ses.
“Dunyadaki butun cocuklara kendilerini nasıl koruyacaklarını anlatmanın bir yolunu bulmalıyım, boylece onlar da diğer herkesi koruyabilirler…” dedi Sara.
“Peki, bunun icin benim ne olmama ihtiyacın var?” diye sordu ses.
“Ucabilen bir şeye ihtiyacım var… Yuksek sesli bir şeye… Ve yardım edebilen bir şeye!” Bir anda bir ıslık sesiyle birlikte, ay ışığının icinden harika bir şey odaya adım attı.
3.
Sara nefesi kesilerek “Sen de nesin?” diye sordu.
“Ben Ario” dedi.
“Daha once hic Ario gormemiştim” dedi Sara.
Ario “Aslında her zaman buradaydım” dedi. “Ben senin kalbinden geliyorum” diye ekledi.
Sara “Eğer sen benimleysen… O zaman dunyadaki butun cocuklara korona virusu anlatabilirim.” dedi. “Bir kahraman olabilirim! Ama bekle, Ario, korona virus varken seyahat etmek guvenli mi?”
“Yalnızca benimleyken guvenli, Sara” dedi Ario. “Benimle birlikteyken hic bir şey sana zarar veremez.”
4.
Ve boylece Sara, Ario ’nun sırtına atladı ve birlikte pencereden cıkıp gece vakti gokyuzunun icine doğru yukseldiler. Yıldızlara doğru uctular ve Ay ’a selam verdiler.
5.
Guneş yukselirken, bir grup cocuğun oynadığı, piramitleri olan cok guzel bir cole indiler. Cocuklar sevincle bağırdılar ve Ario ile Sara ’ya el salladılar.
Cocuklardan biri “Hoş geldiniz, Ben Salem!” dedi. “Burada ne yapıyorsunuz? Uzgunum, cok yaklaşamayız, en az bir metre uzakta durmalıyız.”
“İşte biz de bu yuzden buradayız!” diye cevap verdi Sara. “Ben Sara ve bu da Ario. Biz cocukların komşularını, arkadaşlarını ve ailelerini korona virusten koruyabileceğini biliyor muydunuz?” dedi ve tam “Bunun icin hepimiz…” diye devam edecekken…
Salem gulumseyerek “Ellerimizi su ve sabunla yıkamalıyız!” dedi. “Biliyoruz, Sara. Ayrıca hastaysak dirseklerimizin icine oksurmeliyiz ve insanlarla tokalaşmak yerine el sallamalıyız. Dışarı cıkmamaya calışıyoruz ama cok kalabalık bir şehirde yaşıyoruz… Herkes evinde kalamıyor.”
“Hımm, belki bu konuda yardım edebilirim.” dedi Ario. “Korona virusu goremezler ama… Beni gorebilirler! Hadi atlayın, ama lutfen iki ayrı kanadıma oturun. Birbirlerinden en az bir metre uzaklar!”
6.
Ario iki ayrı kanadında Salem ve Sara ile gokyuzune yukseldi. Kukreyerek ve şarkı soyleyerek şehrin uzerinde uctu! Salem sokaklardaki cocuklara:
“Hadi! Gidin, ailelerinize evlerde daha guvende olduğumuzu soyleyin! Birbirimizi korumanın en iyi yolu evlerimizde kalmak!” diye bağırdı.
İnsanlar gordukleri karşısında cok şaşırmışlardı. Onlara el salladılar ve evlerine girmek konusunda anlaştılar.
7.
Ario gokyuzunde cok yukseklere doğru kanat actı. Salem sevincle cığlık atıyordu. Bulutların arasındayken yanlarından bir ucak gecti ve ucaktaki yolcular şaşkınlıkla onlara baktı.
Salem “Yakında, en azından bir sureliğine, insanların seyahat etmeyi bırakmaları gerekecek.” dedi. “Dunyanın her yerinde sınırları kapatıyorlar ve hepimiz sevdiğimiz insanlarla olduğumuz yerde kalmalıyız.”
Sara “Cok fazla şey değişiyor” dedi. “Bu bazen beni biraz korkutuyor.”
“Değişen şeylerin olması korkutucu ve kafa karıştırıcı olabilir Sara.” dedi Ario. “Korktuğumda cok yavaş nefes alırım- ve dışarı ateş uflerim!”
Ario ağzından cok buyuk bir ateş topu fırlattı! “Korktuğunuzda nasıl rahatlarsınız?” diye sordu Ario.
8.
Sara “ Yanında kendimi guvende hissettiğim birini duşunmeyi seviyorum.” dedi.
“Ben de.” dedi Salem “Kendimi guvende hissetmem icin bana yardım eden herkesi duşunurum, mesela buyukannem ve buyukbabam. Onları ozluyorum. Onlara korona virus bulaştırabileceğim icin onlara sarılamıyorum. Eskiden her hafta sonu goruşurduk ama şimdi onları korumamız gerektiği icin goruşemiyoruz.”
Sara arkadaşına “Onları arayabiliyor musun?” diye sordu.
“Evet, tabi!” dedi Salem. “Beni her gun arıyorlar ve ben de onlara evde neler yaptığımızı anlatıyorum. Onlarla konuşmak beni de onları da daha iyi hissettiriyor.”
“Sevdiğimiz insanları şimdi goremediğimiz icin ozlememiz cok normal.” dedi Ario. “Onları ne kadar onemsediğimizi gosteriyor. Başka kahramanları gormek size daha iyi hissettirir mi?”
Sara ve Salem “Evet, lutfen!” diye bağırdı. Ario “Harika! Arkadaşım Sasha ’nın cok ozel bir super gucu vardır.” dedi. “Hadi gidelim!”
9.
Ve boylece yeryuzune doğru alcaldılar ve kucuk bir koye indiler. Bir kız evinin dışında cicek topluyordu. Ario ’yu ve kanadında oturan cocukları gorunce bir kahkaha attı.
“Ario!” diye bağırdı kız. “En az bir metre uzakta kalmamız gerekiyor, bu yuzden size bir kucaklama gonderiyorum! Ne yapıyorsunuz burada?”
“Sasha, kucaklamanı sen soyler soylemez hissettim.” dedi Ario. “Ne kadar değer verdiğimizi gostermek icin kelimelerimizi ve davranışlarımızı kullanabilmemizi cok seviyorum. Arkadaşlarımın da senin super gucunu oğrenmelerini istedim.”
“Benim super gucum nedir?” dedi Sasha. “Ailende bir kişi hastalandığından beri korona virusu hic kimseye bulaştırmamak icin evde kalıyorsun.” dedi Ario.
“Evet, hasta olan benim babam ve tamamen iyileşene kadar yatak odasında kalacak.”
10.
“Ama o kadar da kotu değil! Oyunlar oynuyoruz, yemek yapıyoruz, bahcemizde zaman geciriyoruz ve hep birlikte yemek yiyoruz. Erkek kardeşlerimle, ayak parmaklarımıza dokunup dans ediyoruz. Kitap okuyoruz ve boylece oğrenemeye devam edebiliyorum cunku bazen okulu ozluyorum. Evden cıkmamak ilk başta biraz tuhaf hissettiriyordu ama şimdi normal geliyor.”
“Bu her zaman kolay değil Sasha.” dedi Ario. “Evdeyken eğlenmek ve sevdiklerinle iyi anlaşmak icin yollar buluyorsun. İşte bu yuzden benim kahramanımsın!”
“Hic ailenle kavga ediyor musun?” diye sordu Salem.
“Bazen kavga ediyoruz.” dedi Sasha. “Daha sabırlı, daha anlayışlı ve ayrıca ozur dileme konusunda cok daha hızlı olmamız gerekiyor. Bu gercek bir super guc cunku hem kendimizi hem de başkalarını iyi hissettirebiliyor. Benim ayrıca biraz yalnız kalmaya da ihtiyacım oluyor. Tek başıma şarkı soylemeyi ve dans etmeyi seviyorum! Ve bazen arkadaşlarımı arayabiliyorum…”
“Peki, ama Ario, ya evinden uzakta olan ya da hic evi olmayan insanlar?” diye sordu Sara.
“Bu harika bir soru Sara!” dedi Ario. “Hadi gidip oğrenelim.”
11.
Ve boylece Sasha ’yla vedalaşıp tekrar havalandılar. Denizle cevrili bir adaya inerlerken, hava biraz ısınmıştı.
12.
Orada insanlarla dolu bir kamp gorduler. Onları bir kız gordu ve uzaktan el salladı.
“Selam Ario, seni yeniden gorduğume cok sevindim!” dedi kız. “En az bir metre uzakta kalmaya calışıyoruz, bu yuzden seninle buradan konuşacağım. Ama arkadaşlarınla tanışmayı cok isterim! Benim adım Leila!”
“Merhaba Leila! Ben Sara ve bu da Salem” diye cevap verdi Sara. “Sanırım kendinizi korona virusten korumaya calışıyorsunuz. Peki, başka neler yapıyorsunuz?”
“Ellerimizi su ve sabun ile yıkıyoruz.” diye cevap verdi Leila.
Salem “Peki dirseklerinizin icine mi oksuruyorsunuz?” diye sordu.
“Nasıl olduğunu bize de gosterebilir misiniz?” diye sordu Leila ve Salem de onlara gosterdi.
“Biz hepimiz cesur olmaya calışıyoruz ama beni endişelendiren bir şey var.” dedi Leila. “Bu konuda sizinle konuşabilir miyim? Birinin hastalanıp olduğunu duydum ve bu beni cok korkuttu. İnsanların korona virus yuzunden olebilecekleri doğru mu?”
13.
Ario derin bir ic cekti ve devasa poposunun uzerine oturdu.
“Evet, kucuk kahramanlar, bu biraz garip.” dedi Ario. “Bazı insanlar hic hasta hissetmeyebilir ama bazı insanlar cok hastalanır, hatta bazıları olebilir. İşte bu yuzden yaşlılara ve başka hastalıkları olanlara karşı cok daha dikkatli olmalıyız cunku onlar daha kolay hasta oluyorlar. Bazen cok korktuğumuzda ya da guvende hissetmediğimizde, guvende hissettiğimiz bir yeri hayal etmek yardımcı olabilir. Bunu benimle denemek ister misiniz?”
Bunu butun cocuklar kabul etti ve sonra Ario onlardan gozlerini kapatmalarını ve kendilerini guvende hissettikleri bir yeri hayal etmelerini istedi.
“Kendinizi guvende hissettiğiniz bir anıya ya da bir ana odaklanın.” dedi Ario.
Daha sonra onlara guvenli yerlerinde ne gorduklerini, ne hissettiklerini ve nasıl bir koku aldıklarını sordu.
Guvenli yerlerine davet etmek istedikleri ozel biri olup olmadığını ve onunla ne konuşabileceklerini sordu.
“Uzgun ya da korkmuş hissettiğiniz her zaman guvenli yerinize gidebilirsiniz.” dedi Ario. “Bu sizin super gucunuz, onu arkadaşlarınız ve ailenizle paylaşabilirsiniz. Ayrıca benim ve bircok başka insanın da size değer verdiğini unutmayın. Bu da size yardımcı olacak.”
14.
“Hepimiz birbirimize değer verebiliriz.” dedi Leila.
“Cok doğru, Leila.” dedi Ario. “Nerede olursak olalım, birbirimize değer verebiliriz. Son yolculuğumuzda bize katılmak ister misin?”
Leila, Ario ve yeni arkadaşlarıyla yolculuk etmeye karar verdi. Sara, Leila da onlarla olduğu icin cok mutluydu cunku bazen birbirimize destek olmamız gerektiğini biliyordu. Sessizce, hic bir şey konuşmadan uctular ama yine de Leila yeni arkadaşlarının ona cok değer verdiğini biliyordu.
15.
Yavaş yavaş karlı dağlar gorunmeye başladı ve Ario kucuk bir koye indi. Birkac cocuk bir dere kenarında oynuyordu.
Cocuklardan biri el sallayarak “Ario!” diye bağırdı.
“Merhaba Kim” dedi Ario. “Arkadaşlar, daha once korona virusu olan ve şimdi iyileşen bazı arkadaşlarımla tanışmanızı istiyorum.”
“Nasıl bir histi?” diye sordu Salem.
“Oksuruyordum ve bazen cok sıcaklık hissediyordum. Ayrıca cok yorgundum ve birkac gun hic oyun oynamak istemedim.” dedi Kim. “Ama bolca uyudum ve ailem bana cok iyi baktı. Bazı ebeveynlerimiz ve buyuk anne-babalarımız hastaneye gitmek zorunda kaldı. Hemşireler ve doktorlar onlara cok nazik davrandı ve cevremizdeki insanlar evde bize yardım etti. Birkac hafta sonra tekrar iyi olmuştuk.”
16.
Diğer cocuklardan biri “Ben Kim ’in arkadaşıyım.” dedi. “Hic goruşemesek de sadece Kim korona virus taşıdığı icin arkadaş olmayı bırakmadık. Ona değer vermeyi hic bir zaman bırakmadım ve tekrar birlikte oyun oynayabildiğimiz icin cok mutluyuz!”
“Bazen arkadaş olarak yapabileceğimiz en onemli şey birbirimizi korumaktır.” dedi Ario. “Bu bir sure birbirimizden uzak kalmak anlamına gelse de.”
17.
“Birbirimiz icin boyle şeyler yapabiliriz.” dedi Leila.
“Ve bir gun hepimiz tekrar oyun oynayabileceğiz ve eskisi gibi okula gidebileceğiz.” dedi Salem. Artık Sara ’nın yeni arkadaşlarıyla vedalaşıp eve gitme zamanı gelmişti. Birlikte yaşadıkları bu macerayı hicbir zaman unutmayacaklarına soz verdiler.
Sara birbirlerini bir sure goremeyecekleri icin uzulmuştu. Ama Kim ’in arkadaşının soylediklerini hatırlayınca kendini daha iyi hissetti. İnsanları goremiyor olmak, onları sevmeyi bırakacağımız anlamına gelmiyordu.
18.
Ario hepsini evlerine bıraktı ve Sara uyuyana kadar yanında kaldı.
“Aynısını yarın da yapabilir miyiz?” diye sordu Sara.
“Hayır Sara, artık senin ailenle birlikte olma vaktin geldi.” dedi Ario.
“Hikayemizi unutma. Sevdiklerini ellerini yıkayarak ve evde kalarak koruyabilirsin. Ben hic bir zaman uzakta değilim. Guvenli yerine gittiğin her zaman benimle olabilirsin.”
“Sen benim kahramanımsın.” diye fısıldadı Sara.
“Sen de benim kahramanımsın Sara. Seni seven herkesin kahramanısın.” dedi Ario.
19.
Sara uykuya daldı ve ertesi sabah uyandığında Ario gitmişti. Sara da onunla konuşmak icin guvenli yerine gitti ve sonra maceralarında gorduğu ve oğrendiği her şeyin resmini cizdi. Resmiyle birlikte yaşadıklarını anlatmak icin annesine koştu.
“İnsanları korumak icin hepimiz yardım edebiliriz Annecim.” dedi. “Maceramda bircok kahramanla tanıştım!”
“Sara, cok haklısın!” dedi annesi. “Muhteşem doktorlar ve hemşireler gibi insanları korona virusten koruyan pek cok kahraman vardır. Ama sen bana hepimizin, her gun birer kahraman olabileceğini hatırlattın, benim en buyuk kahramanım sensin.”
Kaynak: 1