Dunyada, evlÂtlar buyurken anne-babalarına muhtactır. Fakat hayatlarının son kısımlarında anne-babalar, evlÂtlarına muhtactır.
Vefatlarından sonra da anne-babalar, yine evlÂtlarının hayır-duÂlarına, kendileri icin birer sadaka-i cÂriye olmalarına muhtactır.

EVLÂTLARIN MÂNEVİ TERBİYESİ İHMÂL EDİLİRSE...

Fakat evlÂtların mÂnevî terbiyesi ihmÂl edilirse; anne-babalar kabirlerinde ziyaretcisiz ve yapayalnız kalacaklardır.

Ustelik bir de;

“‒Aman canım ne olacak, o daha kucuk, zamanla duzelir…” denilerek kendi hÂline bırakılan evlÂtlar, kıyÂmet gunu anne-babalarından dÂvÂcı olacaklar ve:

“‒Annem-babam beni ihmÂl etti, iyi bir musluman evlÂdı olarak yetiştirmedi…” diye şikÂyet edecekler.

O hÂlde gec kalmadan, evlÂtlarımızın mÂnevî terbiyesine ihtimam gostermeliyiz.

Kaynak: www.osmannuritopbas.com
İslam ve İhsan