Niyet, oyle sırlı bir frekans yayar ki, -Allah ’ın izni ve irÂdesi ile- muhatabın ozbenliğini bile donuşturuverir.Nakledildiğine gore İbrahim İbn Edhem hazretleri, bir sarhoşun pis kokulu ve bulaşık ağzını yıkamış, bunu nicin yaptığını soranlara da:

“Eğer yuce AllÂh ’ın adını zikretmek icin yaratılan dil ve ağzı, bulaşık olarak bırakırsam, hurmetsizlik olur...” demiştir.

Adam ayıldığında ona:

“Horasan zÂhidi İbrahim İbn Edhem ağzını yıkadı...” dediler.

Bu durumdan mahcup olan sarhoşun gonlu de uyandı ve:

“Oyleyse ben de tevbe ettim...” dedi.

Boyle bir hÂle vesîle olan İbrahim İbn Edhem hazretlerine ruyasında Hak katından şoyle buyuruldu:

“Sen bizim icin onun ağzını yıkadın! Biz de senin icin onun kalbini yıkadık!”[1]

NİYETTEKİ SIRLI FREKANS

Niyet, oyle sırlı bir frekans yayar ki, -Allah ’ın izni ve irÂdesi ile- muhatabın ozbenliğini bile donuşturuverir. Bu hakîkate işÃ‚reten AllÂh Resûlu (sallallÂhu aleyhi ve sellem) şoyle bir hadise anlatırlar:

“(Vaktiyle) bir adam:

“Ben mutlaka bir sadaka vereceğim.” dedi.

Geceleyin evinden sadakasını alıp cıktı ve onu bilmeden bir hırsızın eline tutuşturdu. Ertesi gun belde halkı:

“Hayret! Bu gece bir hırsıza sadaka verilmiş!” diye konuşmaya başladı. Adam:

“AllÂh ’ım! Sana hamdolsun. Ben mutlaka bir sadaka vereceğim.” dedi.

Yine sadakasını alarak evinden cıktı ve onu (bu sefer de bilmeden) bir fÂhişenin eline tutuşturdu. Ertesi gun halk:

“Olur şey değil! Bu gece bir fÂhişeye sadaka verilmiş!” diye dedikoduya başladı. Adam:

“AllÂh ’ım! Bir fÂhişeye (de olsa) sadaka verdiğim icin sana hamd olsun. Ben mutlaka bir sadaka vereceğim.” dedi.

(O gece, yine) sadakasını alıp evinden cıktı ve onu (bu def da bilmeden) bir zenginin eline koydu. Ertesi gun halk:

“Bu ne iştir! Bu gece bir zengine sadaka verilmiş!” diye (hayretle) soylenmeye başladı. Adam:

“AllÂh ’ım! Hırsıza, fÂhişeye ve zengine (de olsa) sadaka verdiğim icin sana hamdolsun.” dedi.

(Bu ihlÂsı uzerine) uykusunda o adama:

“Hırsıza verdiğin sadaka, belki onu yaptığı hırsızlıktan utandırıp vazgecirecektir. FÂhişe, belki yaptığından vazgecip iffetli bir kadın olacaktır. Zengin de belki bundan ibret alıp AllÂh ’ın kendisine verdiği maldan muhtaclara dağıtacaktır.” denildi.”[2]

DİPNOTLAR

[1] İmam YÂfiî, SÂlihlerin HikÂyeleri, s. 419-420.

[2] BuhÂrî, “ZekÂt”, 14; Muslim, “ZekÂt”, 78. Ayrıca bk. NesÂî, “ZekÂt”, 47.

Kaynak: Adem Ergul, 365 Lider Davranış, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan