Seherleri ihyÂ; Rabbimizʼin ozel dÂvetine icÂbet etmektir. CenÂb-ı Hakk ’ın geceye verdiği kıymet ve onun icine yerleştirdiği sırlar, sayısızdır. Geceler mu'minler icin mustesna bir ganîmettir.Bu hususta Rabbimizin:
“Geceye ve gecenin icinde olan şeylere andolsun!” (el-İnşikÂk, 17) şeklinde kasem (yemin) buyurmasındaki sır, idrÂkimize ve gonlumuze nice hakîkatleri seyrettirmek icin acılan ilÂhî bir penceredir.
Vahiyler, ekseriyetle gece vakitlerinde gelmiştir. Peygamberliğin ilk mujdeleri olan sÂdık ruyÂlar, ilham bahşeden gecelerin rûhÂniyetinde vukû bulmuştur. Bizlere bir ikram sadedindeki “RahmÂnî ruy” denilen Levh-i Mahfuz ’dan istikbÂle akseden parıltılar, feyizli gecelerin sînesinde zuhûr eden hikmetlerdendir. Tum beşerin, yuzu suyu hurmetine yaratıldığı HabîbullÂh -sallÂllahu aleyhi ve sellem- ’in ilÂhî huzûra kabul edilerek ezelî ve ebedî vuslatın hakîkatine erdiği Mîrac hÂdisesindeki “İsr”, bir gece yolculuğudur.
GECELER, MU'MİNLER İCİN MUSTESNÂ BİR GANÎMETTİR
Olgunluğa erişmiş mu ’minler icin geceler, derûnundaki sukûnet ve feyz dolayısıyla mustesn bir ganîmettir. Bu ganîmetin kadrini lÂyıkı ile bilenler, bilhassa gece yarısından sonra butun mahlûkÂtın istirÂhate cekilerek Âlemi derin bir sukûnetin kapladığı hengÂmda, duÂ, ibÂdet ve Hakk ’a yanık ilticÂların kabûlu icin Rablerine teveccuh etmenin feyizli zemînini bulurlar.
Gece vakti her şey sukûna erdiğinden, kÂinÂt kesretten vahdete doğru meyleder. Diğer bir ifadeyle kul, dunyevî meşgalelerin dağınıklığından kurtulur ve Hakk ’a doğru yolculuğa teksîf olur. Bu itibarla vahdet ve vuslata ermek isteyenler icin bu anlar, bulunmaz fırsat demleridir. Seher vakitleri, CenÂb-ı Hakk ’ın kullarına husûsî dÂvet anlarıdır. Kulun, Rabbinden gelen bu dÂveti nîmet bilmesi ve teşekkurlerle karşılaması îcÂb eder.
Seherleri ihy etmek, kulun Rabbine duyduğu hÂlisÂne muhabbet ve tÂzîmin bir ifÂdesidir. Gece ve seherleri uyanık gecirmek husûsunda CenÂb-ı Hak, gazab-ı ilÂhîden sakındıkları icin ebedî nîmetlere mazhar olarak cennette pınar başlarında dinleneceklerini beyÂn ile medhettiği bahtiyar kulları hakkında şoyle buyurur:
“Onlar geceleri pek az uyurlardı. Seher vakitlerinde de istiğfÂr ederlerdi.” (ez-ZÂriyÂt, 17-18)
Kaynak: Osman Nûri Topbaş, İmandan İhsana Hak Yolculuğu, Erkam Yayınları
SEHERLER DİRİLİŞTİR
TOVBEYİ SEHERDE YAPINIZ
SEYR-U SULUKTE GECELERİN İHYASI SEHER VAKTİ
SEHER VAKTİ HAZİNESİ
İslam ve İhsan