Hayatın lezzeti şu uc şeydedir.
HayÂtın lez­ze­ti şu uc yer­de zu­hûr eder:

1) Aşk ile yaşanan bir îman­da.

2) Hu­şû ile ed edi­len bir ibadet­te.

3) Mef­tûn edi­ci dav­ra­nış gu­zel­lik­le­riy­le ya­pı­lan hiz­met­te.

Ancak, ya­pı­lan hiz­met­le­rin Allah ka­tın­da mak­bûl ol­ma­sı, onun cid­dî bir edep ve has­s­si­yet­le îf edil­me­si­ne bağ­lı­dır. Ge­li­şi­gu­zel ya­pı­lan hizmet­le­rin, umu­lan ne­ti­ce­yi h­sıl et­me­si co­ğu za­man mum­kun ol­ma­dı­ğı gi­bi, bÂzen ar­zu edil­me­yen netice­ler ve­re­bi­le­ce­ği de bir ger­cek­tir.

Al­lÂh ’ın mah­lû­k­tı­na mu­s­ma­ha, şef­kat ve mer­ha­met­le hiz­met ede­bil­mek, kuv­vet­li bir sa­bır ve ta­ham­mul is­te­yen bir go­nul işi­dir. K­mil bir hiz­met in­sa­nı, mer­ha­met, şef­kat, fe­d­kÂr­lık, fe­r­gat ve di­ğer­gÂm­lık gi­bi ah­l­kî me­zi­yet­ler­le do­nan­mış, kin ve nef­ret­ten uzak bir kişi­dir.

Es­sen, dî­nî ol­gun­laş­ma­dan ib­ret olan ah­lÂk, hay­v­nî ha­yat­tan in­s­nî hayÂta, ham va­sıf­lar­dan k­mil bir hu­vi­ye­te ge­ciş de­mek­tir. Ah­l­kın es­sı­nı da, Rabbe aşk ile yo­ne­liş­te bu­lu­ruz. Bu­nun yo­lu ise Allah yo­lun­da­ki her tur­lu gay­ret ve hiz­metlerden gec­mek­te­dir.

İşte olgun bir hiz­met in­sa­nı da, han­gi zum­re­nin icin­de ya­şar­sa ya­şa­sın, her h­lu­kÂr­da îman, heyecan ve var­lı­ğı­nı ko­ru­ya­bi­len; kal­bi­ni mal-mulk, mev­kî ve men­fa­at en­di­şe­le­rin­den uzak tu­ta­bi­len ve hiz­met bek­le­yen­le­rin, bil­has­sa muz­da­rip ve yal­nız­la­rın ses­siz fer­yat­la­rı­na ku­lak ve go­nul ve­rebilen kim­se­dir.

Olumu mÂtem değil de “Şeb-i Arûs: Duğun gecesi” hÂline getirebilmek, şerefli bir hizmet hayÂtı ile olmesini bilenlerin kÂrıdır. Onlar olmeden evvel olmenin sırrına vÂkıf olmuş bahtiyar kullardır.

Rab­bi­miz, bu has­let­ler­den ge­re­ği gi­bi his­se ala­bil­me­yi cum­le­mi­ze na­sib ey­le­sin! Hiz­met go­tur­me im­k­nı­mız olup da gi­de­me­di­ği­miz her ye­rin mes ’û­li­ye­ti­ni gon­lu­muz­de his­set­ti­re­rek, hepimize fi­r­set, azim ve gay­ret do­lu bir hiz­met om­ru lûtfey­le­sin! Go­nul­le­ri­mi­ze hiz­met he­ye­canı bahşe­dip rı­z­sı­na mu­v­fık bir şe­kil­de gay­ret ede­bil­me­yi na­sip ve muyesser ey­le­sin!

Âmîn!..




Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Vakıf-İnfÂk-Hizmet, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan