Peygamber Efendimiz dualarında Allah ’tan neler dilerdi? Muslumanı Peygamber Efendimiz ’e yakınlaştıran ve Allah nezdinde guzel kılan yol...İslÂm ’ın insanlara oğrettiği ilÂhî esaslardan biri de, Allah ’ı sevmek ve O ’ndan korkmaktır.
Hadîs-i şerîflerde şoyle buyrulmuştur:
“İnsanlardan bana en yakın olanlar, kim ve nerede olurlarsa olsunlar AllÂh ’a karşı takv sahibi olan muttakîlerdir.” (Ahmed, V, 235; Heysemî, IX, 22)
Yine Resûlullah Efendimiz sık sık:
“Allah ’ım! Sen ’den hidÂyet, takvÂ, iffet ve gonul zenginliği isterim!” diye du ederlerdi. (Muslim, Zikir, 72)
Şu duÂyı yapmadan bir meclisten kalktıkları da pek az olurdu:
“Allah ’ım! Bize, gunahla aramıza girip ona duşmemize mÂnî olacak kadar korkundan bir hisse ver…” (Tirmizî, DeÂvÂt, 79)
Efendimiz bir defasında da şoyle buyurmuşlardı:
“Ben sizin gormediğinizi gorurum ve sizin işitmediğinizi işitirim. Sem catırdamaktadır. Onun catırdaması da hakkıdır. Zira dort parmak bir boşluk yoktur ki, orada muhakkak alnını Allah icin secdeye koymuş bir melek olmasın. VallÂhi siz benim bildiklerimi bilseydiniz az guler cok ağlardınız. Zevcelerinizle meşgul olamaz, yollara dokulur, yuksek sesle Allah ’tan yardım isterdiniz.”
Bu hadîs-i şerîfi nakleden Ebû Zer (r.a.) Allah korkusu sebebiyle şoyle demiştir:
“Kesilen bir ağac olmayı ne kadar isterdim!” (Tirmizî, Zuhd, 9/2312)
İslam ve İhsan