Musluman mutevazı, alcak gonullu, kardeşlerini sever ve değer verir, her işini ve sozunu ihlas ve samimiyet acısından değerlendirir, kalp kırmaz, gonul incitmez olur.İslam ’da bir musluman icin dedikodu, gıybet, tecessus, sui zan, iftira, hakaret, aşağılama, alaya alma, ara bozma, haberleri araştırmadan soylenene kanma, kin ve nefret duyma, sovme, tefahur, yani kendini beğenme ve ovme, ovulmeyi isteme ve bekleme, kibir, gurur, kendini tezkiye, temize cıkarma, başkalarını tekfir, tefsik, yani kafirlik ve fasıklıkla itham etme, başkalarını cehennemde gorerek kendini garanti cennetlik sayma... haram kılınmıştır.

Bunların tam aksine Musluman mutevazı, alcak gonullu, kardeşlerini sever ve değer verir, her işini ve sozunu ihlas ve samimiyet acısından değerlendirir, kalp kırmaz, gonul incitmez olur.

Particilik hastalığına yakalanarak dinin bu muhteşem ve vazgecilmez ilkelerini unutanlara hatırlatılır. Aklı başında bir Musluman buyuk lokma yemeli, ama “kimin sırattan gecip gecemeyeceği” gibi buyuk laflar etmemelidir.

Kaynak: Cemal Nar, Altınoluk Dergisi, 380. Sayı
İslam ve İhsan