Avrupalı bir yazarın gozunden Turk ve Avrupalı cocuğun farkı...İnsanlar, gerek ana-babalarına gerekse diğer insanlara karşı muÂmelelerinde İslÂm ’ın koyduğu edeb ve nezÂket kÂidelere tÂbî olurlarsa, son derece huzurlu ve gıpta edilmeye lÂyık bir toplum meydana gelir. Nitekim Fransız muellif Brayer, Osmanlı toplumunda muşÃ‚hede ettiği fazîlet tablolarını, bÂzı kıyaslar yaparak şoyle ifÂde eder:

“Osmanlı ’da cocuklar, yetişip kemÂl yaşına geldikleri zaman, anne ve babalarının yanında bulunmakla iftihÂr ederler. Anne-babaları kucukken kendilerine nasıl şefkat gosterdilerse, cocuklar da aynı şekilde mukÂbele etmekle bahtiyÂr olurlar. Oysa diğer memleketlerde cok def cocuklar olgunluk cağına girer girmez, ana ve babalarından ayrılırlar. Maddî menfaatleri husûsunda onlarla cekişe cekişe munÂkaşa ederler. Hatt bÂzen kendileri refah icinde yaşadıkları hÂlde onları sefÂlete yakın bir hayat icinde bırakırlar. Kendilerine en cok ihtiyacları olduğu bir devrede anne-babalarına karşı Âdeta yabancılaşırlar.”

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 2, Erkam Yayınları

ANNE BABA HAKKI

https://www.islamveihsan.com/anne-baba-hakki.html
İslam ve İhsan