Muhabbet, hayÂtımızın tadı, neş ’esi, huzur ve surûrudur. Varlığın hamuru, muhabbet mayası ile yoğrulmuştur.Muhabbet istîdÂdı, Rabbimizin kullarına bahşettiği en buyuk nîmetlerdendir. Bu bakımdan muhabbeti, dostluğun hakîkatine ermiş gonullerde kullanmak îcÂb eder. Fakat ne yazık ki, insanların pek coğu, ilÂhî bir lutuf olan muhabbeti, fÂnî ve nefsÂnî arzular uğrunda isrÂf etmektedirler. Rabbine muhabbet ihtiyÂcını hissetmeyecek kadar katılaşmış bir kalbin ise, ne kıymet ve şerefi olabilir ki?

Hazret-i MevlÂnÂ, muhabbet sermÂyesini fÂnî ve izÂfî varlıklar uğruna heb ederek, AllÂh aşkından mahrum kalanlar icin şu ibretli misÂli verir:

“DunyÂya gonul verenler, tıpkı golge avlayan avcıya benzerler. Golge nasıl onların malı olabilir? Nitekim budala bir avcı, kuşun golgesini kuş zannetti de, onu yakalamak istedi. Fakat dalın uzerindeki kuş bile bu ahmağa şaştı kaldı.”

HAKK ’A VUSLAT

Varılacak nihÂî gÂye olan “Hakk ’a vuslat”ı unutarak; mal, mulk, mevkî, servet, Âile ve evlÂt gibi fÂnî muhabbet merhalelerinden birine takılıp kalmak, gonul Âleminin ziyÂn edilmesi demektir. Nitekim bir şÃ‚ir bu hakîkati şu şekilde terennum etmiştir:

Sur cıkar ağyÂrı dilden t tecellî ede Hak,
PÂdişah girmez saraya hÂne mÂmûr olmadan…

MEVLA ’YA GİDEN YOL

Mecnûn ’un butun zaferi, Mevl ’ya giden yolda, akl u fikrini tÂrumÂr eden Leyl ’da takılıp kalmaması, yÂni onu muhabbet merhalelerinde son durak edinmemesidir. Bu cileli yolda LeylÂ, kimine gore karşı bir cins, kimine gore mal, kimine gore de makam ve mevkî olmuştur. MecÂzî diye adlandırılan bu sevgiler, mutlak hakîkî muhabbete kopru kılınmalıdır.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları

HAKK ’A VUSLATIN EN ONEMLİ VASITASI

https://www.islamveihsan.com/cenab-i-hakka-vuslatin-en-onemli-vasitasi.html
İslam ve İhsan