Peygamberimiz (s.a.v); ummetini cok severdi, dÂim du ederdi. Efendimiz ’in, ummetine duşkunluğu; ummetinin hidÂyetine olan muazzam arzu ve isteği Âyet-i kerîme ile sÂbittirCenÂb-ı Hak; birbirini Allah icin seven mu ’min kardeşlerin, başka bir golgenin olmadığı o dehşetli gunde, Arş ’ın golgesinde bulunacaklarını bildirir. (Bkz. BuhÂrî, EzÂn, 36)
Ancak bu dostluk, cay-kahve kardeşliği zannedilmemelidir. Bu kardeşlik, diğerinin meşakkatini bertaraf etme kardeşliğidir.
Hak dostları bu şuur ve hassÂsiyeti Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz ’den telÂkkî ettiler.
PEYGAMBERİMİZİN UMMETİNE DUŞKUNLUĞUNU BİLDİREN AYET Fahr-i KÂinÂt Efendimiz ’in, ummetine duşkunluğu; ummetinin hidÂyetine olan muazzam arzu ve isteği Âyet-i kerîme ile sÂbittir:
“Andolsun size kendinizden oyle bir peygamber gelmiştir ki;
Sizin sıkıntıya uğramanız O ’na cok ağır gelir. O, size cok duşkundur. Mu ’minlere karşı Raûf ve Rahîm ’dir / cok şefkatli ve merhametlidir.” (et-Tevbe, 128) Peygamber Efendimiz; ummetini cok severdi, dÂim ummetine du ederdi. Ummetinin de birbirine du etmelerinden cok memnun olurdu.
Hak dostlarından MÂrûf-i Kerhî -kuddise sirruhû- şoyle buyurur:
“Kim her gun on defa;
اَللّٰهُمَّ اَصْلِحْ اُمَّةَ مُحَمَّدٍ
اَللّٰهُمَّ فَرِّجْ عَنْ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ
اَللّٰهُمَّ ارْحَمْ اُمَّةَ مُحَمَّدٍ
«AllÂh ’ım, ummet-i Muhammed ’in hÂlini ıslah eyle!
AllÂh ’ım, ummet-i Muhammed ’in sıkıntılarını gider!
AllÂh ’ım, ummet-i Muhammed ’e rahmet eyle!» derse, o kimse Allah dostları arasına yazılır.” (Ebû Nuaym, Hilye, VIII, 366)
O ’nun şefkatinin tezÂhurlerini CÂbir -radıyallÂhu anh- şoyle anlatır:
“Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz; yolculuk esnasında (bilhassa seferlerden donuşlerde) arkadan yurur, yurumekte gucluk ceken zayıflara yardımcı olur, onları terkisine bindirir ve kendilerine du ederdi.” (Ebû DÂvûd, CihÂd, 94/2639)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Yuzakı Dergisi, Yıl: 2020 Ay: Ekim, Sayı: 188
İslam ve İhsan
HAYIRLI UMMET OLMANIN ŞARTI TEBLİĞDİR