Mahmud SÂmi Ramazanoğlu Hazretleri methedilmekten hoşlanmazdı başkalarını da yuzune karşı methetmezdi.SÂmi Efendi Hazretleri, ovulmekten hazzetmez, aşırı iltifatlardan uzulurdu. MuhÂtapları kendisinin guzel hÂllerini ne kadar sen ederse etsin, bunu asl kendisine izÂfe etmez, hemen “Bi-iznillÂh: AllÂh ’ın izniyle!” buyururdu. Boylece her muvaffakıyetin ancak CenÂb-ı Hakk ’ın lûtfuyla vuku bulduğunu ifÂde ederdi. NezÂketen, muhÂtaplarını incitmemeye de cok dikkat ederdi. Nazarında ovulmek ve yerilmek farksızdı.

Kendisi ovulmeyi istemediği gibi, hicbir şahsı da yuzune karşı medhetmezdi. HÂllerine gore iltifatta bulunurdu. BÂzen hurmete şÃ‚yan kişilerin mÂnevî kıymeti bilinsin diye, gıyÂben medhettiği olurdu.

SÂmi Efendi Hazretleri, medhetmenin Âfetlerine kÂmil mÂnÂda vÂkıf olduğu icin, evlÂtlarını yuzlerine karşı da arkalarından da ovmezdi. AhlÂk, hÂl ve hareketlerini takdir ettiği evlÂtlarına guler yuz gosterir ve onlara nÂzikÂne muÂmele ederdi.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Altın Silsile, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan