Her an AllÂh ’ın huzûrunda olduğunun şuuruyla, yani ihsan duygusuyla yaşayabilmek, velÂyete ulaşmanın en buyuk şartıdır. AlÂuddîn AttÂr Hazretleri ’nin vefÂtından sonra HisÂr ’ın Hulgatû koyune yerleşen YÂkub Cerhî Hazretleri, bu koyde irşad faaliyetlerine devam etti. Yaklaşık elli sene bu mukaddes vazifeyi icr etti.

YÂkub Cerhî Hazretleri şoyle buyurur:

“Sohbetlerinden mahrum kaldığımda Hazret-i HÂce ’min; «Bizden sana ne ulaştı ise başkalarına da ulaşsın!» emrini, imkÂn nisbetinde etrÂfımızdakilere sohbet ederek, uzaktakilere de mektuplar gondermek sûretiyle yerine getirmeye calıştım. Fakir buna lÂyık olmadığımı biliyorum. Ancak, şuna da inanmak îcÂb eder ki, Allah dostlarının bir şeye işareti, hikmetten ÂzÂde değildir.”[1]

YÂkub Cerhî Hazretleri istikÂmete cok ehemmiyet verirdi. İstikÂmeti zÂhirî ve bÂtınî olmak uzere ikiye ayırırdı. Kulun belli vakitlerde ed etmesi gereken namaz, oruc, hac, zekÂt vb. ibadetler, ahlÂkî meziyetler, muÂmelÂta dikkat etmek, Kur ’Ân ve Sunnet ’in muhtevÂsındaki emirlere ve nehiylere riÂyet etmek gibi hÂller, istikÂmetin zÂhirî yonunu teşkil eder. BÂtınî istikÂmet ise, kulun kalbinde her an AllÂh ’ın huzûrunda olduğu şuurunun oluşmasıdır ki bu, hakîkî îmandır. Bu durumda istikÂmet, kişinin her Ânını ihÂta eder. Bu ise, yerine getirilmesi gereken en muhim kulluk vecibelerinden biridir.[2]

Âyet-i kerîmede buyrulur:

“…Dikkat edin! Kalpler, ancak AllÂh ’ın zikriyle huzur bulur!” (er-Ra‘d, 28)

Her an AllÂh ’ın huzûrunda olduğunun şuuruyla, yani ihsan duygusuyla yaşayabilmek, velÂyete ulaşmanın en buyuk şartıdır. CenÂb-ı Hak, insana her şeyden daha yakındır. O, gece gunduz bizimle beraberken, biz başka şeylerle meşgul olmaktayız. HÂlbuki “KirÂmen kÂtibîn, yaptığınız her şeyi tespit hÂlindedirler.” (el-İnfitar, 11-12) Âyet-i kerîmesinde zımnen şoyle bir ihtar mevcuttur:

“Biz seninleyiz, sen neden Biz ’den başkasıyla meşgulsun!”[3]



[1] Cerhî, RisÂle-i Unsiyye [Ney-NÂme icinde], s. 94.

[2] Ahmed CÂhid Haksever, YÂkub-i Cerhî, İstanbul 2009, s. 162.

[3] Cerhî, Tefsîr, vr. 127a-b.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Altın Silsile, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan