Hz. SuleymÂn -aleyhisselÂm- butun saltanatına rağmen buyuk bir tevÂzû ve kulluk şuuru icinde idi. İşte buna en guzel orneklerden biri olan Hz. Suleyman ve karıncanın konuşması...SuleymÂn -aleyhisselÂm- ve Karıncalar
CenÂb-ı Hak buyurur:
“SuleymÂn ’ın, cinlerden, insanlardan ve kuşlardan muteşekkil orduları toplandı; hepsi bir arada (onun tarafından) duzenli olarak sevk ediliyordu. NihÂyet Karınca VÂdisi ’ne geldikleri zaman, bir karınca: «–Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin; Suleyman ve ordusu farkına varmadan sizi ezmesin!» dedi.” (en-Neml, 17-18)
“Hazret-i SuleymÂn ’ın saltanatı, cok buyuk bir saltanattır; ciğnenirsiniz! Yuvalarınıza cekilin!” dedi.
Bu sozleri işiten SuleymÂn -aleyhisselÂm-:
“–Hayır, benim saltanatım gecicidir! Benim dunyevî hayÂtım da hududludur. Bir kelime-i tevhîdin getirdiği saÂdet ise sonsuzdur!” dedi.
Âyet-i kerîmede buyrulur:
“(Suleyman) onun (karıncanın) sozunden dolayı gulumsedi ve dedi ki: «Ey Rabbim! Beni, gerek bana gerekse ana-babama verdiğin nîmete şukretmeye ve hoşnud olacağın sÂlih ameller işlemeye muvaffak kıl! Rahmetinle, beni sÂlih kulların arasına kat!»” (en-Neml, 19)
Âyet-i kerîmede buyrulduğu uzere SuleymÂn -aleyhisselÂm- butun saltanatına rağmen buyuk bir tevÂzû ve kulluk şuuru icinde kendisiyle birlikte ana-babası icin Hakk ’ın rahmetine sığınmıştır.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi-3, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan