Nefs muhÂsebesine girerek olum ve Âhiret icin hazırlık yapmayı anlatan ibretlik bir kıssa...Hak dostu Rebî bin Haysem ’in şu hÂli, sık sık nefs muhÂsebesine girerek olum ve Âhiret icin hazırlık yapmak husûsunda cÂlib-i dikkat bir misaldir:

Rebî bin Haysem Hazretleri, bahcesine bir mezar kazmıştı. Kalbinin katılaştığını hissettiği zamanlarda bu kabre girer, bir muddet orada kalırdı. Gun gelip dunyÂya ved edeceğini ve mezarda bir istiğfar ve sadakaya muhtac vaziyette kalacağını tefekkur eder, Âhiretteki hesÂbını duşunerek bir muhÂsebe iklîmine girerdi. Daha sonra:

حَتّٰىۤ اِذَا جَاۤءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ﴿99﴾ لَعَلّ۪يۤ اَعْمَلُ صَالِحًا ف۪يمَا تَرَكْتُ...

“NihÂyet onlardan birine olum gelip cattığında: «Rabbim! Beni geri gonder; t ki boşa gecirdiğim dunyÂda sÂlih ameller işleyeyim.» der…” (el-Mu ’minûn, 99-100) Âyetlerini okurdu. Mezardan cıkınca da kendi kendine:

“–Ey Rebî! Bak, bugun geri cevrildin. Bu talebinin kabûl edilmeyeceği, dunyÂya geri gonderilmeyeceğin bir vakit de gelecektir. Şimdiden tedbirini al ve sÂlih amellerini, AllÂh yolundaki gayretlerini ve Âhiret hazırlıklarını ziyÂdeleştir.” derdi.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan