AllÂh Rasûlu ’ne muhabbet, bağlılık ve itaati anlatan ibretlik bir kıssa...Eslem Kabîlesi ’nden bir delikanlı, Peygamber Efendimiz ’e gelerek:

“–Ey AllÂh ’ın Rasûlu! Ben gazveye katılmak istiyorum, fakat harp icin gerekli olan hicbir malzemem yok.” dedi. Peygamber Efendimiz:

“–FilÂn kişiye git; o harbe gitmek uzere hazırlanmıştı, fakat hastalandı.” buyurdu. Delikanlı o kimseye gitti ve:

“–RasûlullÂh -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- sana selÂm ediyor ve harp icin hazırladığın malzemeleri bana vermeni soyluyor.” dedi. Bunun uzerine adam hanımına:

“–Hanım! Hazırladığım harp malzemelerinin hepsini bu delikanlıya ver, onlardan hicbir şey geriye bırakma. AllÂh hakkı icin, onlardan hicbir şey bırakma ki, berekete nÂil olalım.” dedi. (Muslim, İmÂre, 134)

Bu sÂhÂbî, RasûlullÂh ’ın emrine buyuk bir aşk ve vecdle icÂbet etmiş, hazırladığı hicbir malzemeyi bırakmadan vermesi icin hanımına ısrarla tembihte bulunmuştur. Boylece hem AllÂh Rasûlu ’ne muhabbet, bağlılık ve itaatini hem de hayırlı amellere duyduğu buyuk arzu ve iştiyÂkını ortaya koymuştur.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan