İlk İslÂm Halifesi Hz. Ebû Bekir'in Suriye'ye yapılan sefer oncesinde İslÂm ordusuna yaptığı veciz nasihatler...Ebû Bekir es-Sıddîk (r.a) Şam taraflarına ordular gondermişti. Kendisi de onları uğurlamaya cıktı ve Yezid bin Ebî Sufyan ’ın yanında yurumeye başladı. Yezid (r.a) ’ı bu ordunun dort kolundan birine kumandan tÂyin etmişti. Yezid (r.a), Hz. Ebû Bekir ’e:

“‒Ya sen de bir bineğe binersin, ya da ben inerim!” dedi. Ebû Bekir (r.a):

“‒Sen inmeyeceksin, ben de binmeyeceğim! Zîr ben bu adımlarımın Allah yolunda atılan adımlar olmasını umid ediyorum ve Allah ’tan bunların karşılığında bana ecir lûtfetmesini istiyorum!” dedi.

ORDU KUMANDANINA NASİHAT

Daha sonra ona şunları soyledi:

“‒Sen kendilerini Allah ’a adadıklarını iddia eden bir takım ruhbanlar goreceksin, onları bu îtikÂdlarıyla baş başa bırak! Başlarının ortalarını tıraş etmiş başka bir grup (keşişler) daha gorecek­sin, onların o tıraş ettikleri kafalarını kılıctan gecir. Sana on şey tavsiye ediyorum: Kadın­ları, cocukları ve cok yaşlı ihtiyarları oldurme! Meyveli ağacla­rı kesme, mamur yerleri tahrip etme! Koyun ve develeri sadece yemek icin kes! Arıları yakma ve onları dağıtma! Ganimete iha­net etme! Korkaklık gosterme!” (Muvatta ’, CihÂd, 10)

Ebû Bekir (r.a), başka bir defÂsında yine sefere cıkmaya hazırlanan ordusuna şoyle hitÂb etmiştir:

“HÂinlik yapmayınız, ganimet malına ihanet etmeyiniz, zulmetmeyiniz, musle yapmayınız (kulak, burun gibi ÂzÂları keserek işkence etmeyiniz); cocukları, yaşlıları ve kadınları oldurmeyiniz! Hurma ağaclarını kokunden kesmeyiniz ve yakmayınız, meyveli ağacları kesmeyiniz; koyun, sığır ve develeri -yiyeceğiniz hÂric- kesmeyiniz! Manastırlara kapanıp kendilerini ibadete vermiş kimselerle karşılaşacaksınız, onları ibadetleriyle baş başa bırakınız…”[1]

[1] Taberî, TÂrih, Beyrut 1387, III, 226-227; Ali el-Muttakî, Kenz, no: 30268. Krş. Beyhakî, es-Sunenu ’l-kubrÂ, IX, 85; İbnu ’l-Esîr, el-KÂmil, Beyrut 1987, II, 200.
İslam ve İhsan