İmam Cafer-i Sadık Hazretlerinin takvası nasıldı?CÂfer-i SÂdık -rahmetullÂhi aleyh- şoyle buyururdu:
“TakvÂdan daha hayırlı bir azık yoktur, sukûttan daha guzel bir şey yoktur, cehÂletten daha zararlı bir duşman yoktur, yalandan daha kotu ve şiddetli bir hastalık yoktur.”[1]
Ramazan ayının sonunda da şoyle du ederdi:
“Ey Ramazan ’ın Rabbi olan ve Kur ’Ân ’ı indiren AllÂh ’ım! İşte bu, kendisinde Kur ’Ân ’ın indirildiği Ramazan ayıdır ve artık bitmek uzeredir. YÂ Rabbi, butun gunahlarım affedilmeden fecrin doğmasından veya Ramazan ’ın cıkıp gitmesinden, Kerîm olan ZÂt ’ına sığınırım!”[2]
CAFER-İ SADIK HAZRETLERİNİN KORKUSU İmÂm MÂlik -rahmetullÂhi aleyh- şoyle anlatır:
“CÂfer-i SÂdık -rahmetullÂhi aleyh- ile birlikte hacca gittim. Telbiye getirmek istediği zaman yuzunun rengi değişti ve tir tir titremeye başladı. Ona:
«–Neyin var ey RasûlullÂh ’ın evlÂdı?» diye sordum.
«–Telbiye getirmek isteyince bu hÂle geldim.» buyurdu.
«–Peki, seni durduran nedir?» diye sordum.
«–“Buyur kulum!” cevÂbından başka bir soz işitmekten korkuyorum!» karşılığını verdi.”[3]
CAFER-İ SADIK HAZRETLERİNİN DUASI CÂfer-i SÂdık Hazretleri ’nin yaptığı du ve niyazlara bakılınca, onun kalbindeki Allah korkusunun ve takv duygusunun ne kadar yuksek olduğu hemen anlaşılmaktadır. Nitekim bir defasında şoyle niyÂz etmiştir:
“AllÂh ’ım! Beni Sana itaat etmek sûretiyle azîz eyle! Sana isyÂn etmek sûretiyle rezîl eyleme!
AllÂh ’ım! Bana fazlından bolca lûtfettiğin nîmetlerle, rızkını daralttığın kimselere ihsanlarda bulunabilmeyi nasîb eyle!”
Bu duÂyı işiten sÂlih zÂtlar:
“–Bu, eşrÂfın (mÂneviyat buyuklerinin) duÂsıdır.” demişlerdir.[4]
Dipnotlar:
[1] Ebû Nuaym, Hilye, III, 196.
[2] İbnu ’l-Cevzî, et-Tebsıra, II, 103.
[3] İbnu ’l-Cevzî, et-Tebsıra, II, 142.
[4] Ebû Nuaym, Hilye, III, 196; Mizzî, Tehzîbu ’l-KemÂl, V, 91.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Cafer-i Sadık (rahmetullahi aleyh) Erkam Yayınları
İslam ve İhsan