Hak Dostlarından Cafer-i Sadık Hazretleri Peygamberimize bağlı, Kuran-ı Kerim ’in esrarına vakıf idi. Allah ’ın ovgusune nasıl layık olan Cafer-i Sadık Hazretlerinin okunmasını tavsiye ettiği ayetler.Kur ’Ân-ı Kerîm asıl kalp ile okunur. Kimin kalbi CenÂb-ı Hakk ’a ve Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz ’e daha cok bağlı ise, o, Kur ’Ân ’ın esrÂrına daha fazla vÂkıf olur. CÂfer-i SÂdık Hazretleri de boyle bir kalbî kıvÂma sahip olduğu icin, Âyet-i kerîmelerdeki inceliklere ÂşinÂlığı herkesten fazla idi.
KURAN ’DA METHEDİLEN KİŞİLER O, CenÂb-ı Hakk ’ın şu Âyet-i kerîmede medhettiği kimselerdendi:
“Sonra KitÂb ’ı, kullarımız arasından sectiklerimize mîras kıldık. Onlardan (insanlardan) kimi kendisine zulmeder, kimi ortadadır, kimi de AllÂh ’ın izniyle hayırlarda ileri gitmek icin yarışır. İşte buyuk fazîlet budur.” (FÂtır, 32)
O, hem AllÂh ’ın sectiği kullarından, hem de hayırda ileri gitmek icin yarışan Hak dostlarından idi.[1]
KİM BEŞ DEFA İHLÂSLA «RABBEN» DERSE... CÂfer-i SÂdık -rahmetullÂhi aleyh- bir gun:
“–Uzucu ve tehlikeli bir işle karşılaşan kişi, beş defa ihlÂsla «RabbenÂ!» derse, Allah onu korktuğundan emin kılar ve arzusuna nÂil eyler.” buyurmuştu.
Kendisine:
“–Bu nasıl olur?” diye sorulunca:
“–İsterseniz Âl-i İmrÂn Sûresi ’nin 191-194. Âyet-i kerîmelerini okuyunuz!” cevÂbını verdi.[2]
İMAM CAFER-İ SADIK ’IN KURAN ’I KERİM ’E VUKUFİYETİ Onun şu sozleri de, Kur ’Ân-ı Kerîm ’e olan derin vukūfiyetini ifÂdeye kÂfîdir:
“Tevbesiz ibadet sıhhatli olmaz. Nitekim Allah TeÂlÂ; «Tevbe edenler, ibadet edenler...» (et-Tevbe, 112) Âyetinde tevbeyi ibadetten once zikreder.”[3]
“Kendisinde hoşlanacağı bir şey gorduğunde «مَا شَٓاءَ اللّٰهُ لَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللّٰهِ» demeyen kişiye şaşarım. Zira CenÂb-ı Hak; «Bağına girdiğinde “AllÂh ’ın dilediği olur, kuvvet yalnızca AllÂh ’a Âittir.” deseydin ya!..» (el-Kehf, 39) buyuruyor.”[4]
“Bir gam ve kedere muptel olup da;
«...(YÂ Rabbi!) Sen ’den başka ilÂh yoktur, Sen ’i tenzîh ederim. Şuphe yok ki ben zÂlimlerden oldum!» (el-EnbiyÂ, 87) demeyen kişiye şaşarım!”[5]
“Bir topluluktan korkup da; «حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَك۪يلُ» demeyen kişiye şaşarım! Zira Allah TeÂl şoyle buyurmuştur:
«Bir kısım insanlar, mu ’minlere: “Duşmanlarınız, size karşı asker topladılar; aman sakının onlardan!” dediklerinde bu, onların îmanlarını bir kat daha artırdı ve “Allah bize yeter. O ne guzel vekîldir!” dediler.» (Âl-i İmrÂn, 173)”[6]
Dipnotlar:
[1] Muhammed Ebû Zehra, el-İmÂmu ’s-SÂdık, s. 63-64.
[2] Kurtubî, IV, 318.
[3] AttÂr, Tezkire, s. 56.
[4] HÂnî, el-HadÂik, s. 134.
[5] HÂnî, el-HadÂik, s. 135.
[6] HÂnî, el-HadÂik, s. 134.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Cafer-i Sadık (rahmetullahi aleyh) Erkam Yayınları


İslam ve İhsan
KURAN-I KERİM ’İ NASIL OKUMALIYIZ? - VİDEO