Pompei, Roma İmparatorluğu ’nun dejenerasyonunun sembolu olan İtalya ’dadır. Pompei şehri de, aynı Lût kavmi gibi cinsel sapıklıktan batmıştır.
TÂrihî kayıtlar, şehrin yok olmadan evvelki hÂlini, tam bir sapıklık, edepsizlik, son noktaya gelmiş bir ahlÂksızlık olarak bildiriyor. Îs -aleyhisselÂm- ’dan yetmiş sene sonra Vezuv Yanardağı ’nın Ânî bir infilÂki ile lavlar, bir anda kenti haritadan silmiş, ilÂhî azaptan hic kimse kacıp kurtulamamıştır. Ahmak bedbahtlar, alenî bir sapıklık hÂlinde iken taşlaşıp kalmışlardır.

Bu hÂdise, bir anda olmuştur. Butun ahlÂksızlar, bu ilÂhî azÂba bir anda yakalanmışlardır. Kalıntıları, hic bozulmadan gunumuze kadar gelerek buyuk bir ibret sergilemektedir.

Kur ’Ân-ı Kerîm ’de buna benzer Ânî yok olma hÂdiselerinden şoyle bahsedilir:

“(Onlara) yalnızca bir tek cığlık (yetti); Ânında sonuverdiler.” (YÂsîn, 29)

Pompei halkı da, bu şekilde Ânında yok olmuştur. Yaklaşık bin dokuzyuz sene oncesinden gunumuze kadar gelen o taşlaşmış bedbaht insanların cirkin manzaraları, tÂrihin ibret tablolarından biridir.

KAVİMLERİ HELÂK EDEN SEBEPLER

AllÂh TeÂl şoyle buyurur:

“Biz onlardan once nice insan nesillerini helÂk ettik. Sen, onlardan herhangi bir kimseyi goruyor veya onların cılız bir sesini olsun işitiyor musun?” (Meryem, 98)

TÂrihin ibret dolu sahîfeleri, Âdeta bir milletler mezarlığıdır. Îmansızlık, ahlÂksızlık ve zulum, milletlerin en belli başlı helÂk ve yok oluş sebepleridir. Îmansız ve zÂlim kavimlerin “sekerÂt-ı mevt”i ne muthiş bir ilÂhî intikam tecellîsidir. Aradan gecen uzun asırlara rağmen bugun Pompei, sanki ahlÂksız insanların taşlaşmış ibret levhalarını sergilemektedir. Sanki mÂnen hayvanlaşan insan siluetleri!..

İBRETLE BAKMAYANLAR İCİN BASİT HEYKELLER

Bu ibret tecellîleri, onların hakîkatini goremeyen, hÂdiseleri nefsÂnî bir duyuşla seyreden idrÂk mahrûmu alıklar icin de basit heykellerden ibÂrettir.

Yerin dibine gecen azgın, iffetsiz ve hayÂsız bedbahtların mekÂnı Sodom-Gomore ’yi ve dunyÂyı kendilerine dÂim saÂdet bahşeden bir taht zanneden, nefslerini putlaştıran Âd ve Semûd ’un o taştan oymalı ihtişamlı mÂlikÂnelerini de bugun ancak baykuşlar şenlendiriyor!..

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi 1, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan