Kim bir kotuluk gorurse, onu eliyle değiştirsin. Şayet eliyle değiştirmeye gucu yetmezse, diliyle değiştirsin. Diliyle değiştirmeye de gucu yetmezse, kalbiyle duzeltme cihetine gitsin ki, bu imanın en zayıf derecesidir.
CenÂb-ı Hak buyuruyor:

“Siz insanlar icin cıkarılmış en hayırlı ummetsiniz. İyiliği emreder, kotulukten menedersiniz…” (Âl-i İmrÂn, 110) Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Kim bir kotuluk gorurse, onu eliyle değiştirsin. Şayet eliyle değiştirmeye gucu yetmezse, diliyle değiştirsin. Diliyle değiştirmeye de gucu yetmezse, kalbiyle duzeltme cihetine gitsin ki, bu imanın en zayıf derecesidir.” (Muslim, ÎmÂn 78. Tirmizî, Fiten 11; NesÂî, ÎmÂn 17) KÂinÂtın Fahr-i Ebedîsi bir gun, iyiliği tavsiye edip kotuluğe mÂnî olma mes ’ûliyetinden bahsederken şoyle bir misal vermiştir:

“Gemi yolcuları alt ve ust katlara yerleştiler. Geminin alt katında seyahat edenler; Su ihtiyacımızı karşılamak icin ikide bir yukarı cıkıyor, usttekileri rahatsız ediyoruz. Geminin tabanında bir delik acıp suyu oradan alalım. diye konuştular. Bu durumda ust kattakiler onlara mÂnî olmazsa, hepsi birden boğulup giderler. Şayet onlara gemiyi delmenin yanlış olduğunu anlatırlarsa, hem kendilerini, hem diğerlerini boğulmaktan kurtarırlar.” (BuhÂrî, ŞehÂdÂt, 30; Tirmizî, Fiten, 12)
İslam ve İhsan