Kuran ’da gecen Hz. Suleyman (a.s.) ve karınca kıssası neyi anlatıyor? Suleyman Peygamber ’in karınca ile konuşması.CenÂb-ı Hak buyurur:
“SuleymÂn ’ın, cinlerden, insanlardan ve kuşlardan muteşekkil orduları toplandı; hepsi bir arada (onun tarafından) duzenli olarak sevk ediliyordu. NihÂyet Karınca VÂdisi ’ne geldikleri zaman, bir karınca: «–Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin; Suleyman ve ordusu farkına varmadan sizi ezmesin!» dedi.” (en-Neml, 17-18)
“Hazret-i Suleyman ’ın saltanatı, cok buyuk bir saltanattır; ciğnenirsiniz! Yuvalarınıza cekilin!” dedi.
Bu sozleri işiten Suleyman Aleyhisselam:
“–Hayır, benim saltanatım gecicidir! Benim dunyevî hayÂtım da hududludur. Bir kelime-i tevhîdin getirdiği saÂdet ise sonsuzdur!” dedi.
Âyet-i kerîmede buyrulur:
“(Suleyman) onun (karıncanın) sozunden dolayı gulumsedi ve dedi ki: «Ey Rabbim! Beni, gerek bana gerekse ana-babama verdiğin nîmete şukretmeye ve hoşnud olacağın sÂlih ameller işlemeye muvaffak kıl! Rahmetinle, beni sÂlih kulların arasına kat!»” (en-Neml, 19)
Âyet-i kerîmede buyrulduğu uzere Suleyman Aleyhisselam butun saltanatına rağmen buyuk bir tevÂzû ve kulluk şuuru icinde kendisiyle birlikte ana-babası icin Hakk ’ın rahmetine sığınmıştır.
HZ. SULEYMAN ’IN (A.S.) ANNESİNİN NASİHATİ Suleyman Aleyhisselam ’ın annesinin bir nasihatini, Peygamber Efendimiz -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- şoyle haber vermişlerdir:
“−Yavrum! Geceleri cok uyuma! Zîr geceleri cok uyumak, kıyÂmet gunu insanı fakir bırakır.” (İbn-i MÂce, İkÂmetu ’s-SalÂh, 174/1332)
Bu bakımdan, Âhiretin fakirleri durumuna duşmemek icin, dunyÂnın rahatına ve saltanatına aldanmadan, Hakk ’a kulluk yolunda gayret gostermek îcÂb eder.
Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Nebiler Silsilesi 3, Erkam Yayınları


İslam ve İhsan