Sultan 2. Bayezid, Osmanlı'nın en buyuk hattatlarından biri olan Şeyh Hamdullah Efendi'ye buyuk alaka gostermesini kıskanan ulemalara ibretlik bir cevap veriyor.Şeyh Hamdullah Efendi'yi bu gayrete teşvîk eden Sultan 2. BÂyezîd Han, elde edilen neticeden son derece memnun olarak sık sık Hazret ’i ziyÂret ediyordu. Bu ziyaretlerinde bÂzen Şeyh HamdullÂh ’ın meşk ederken rahat etmesi icin arkasındaki yastığı duzeltir ve buyuk bir mÂnevî haz icerisinde de hok­ka­sını tutardı.

Ancak Sul­tÂn ’ın bu alÂka ve iltifÂtı karşısında bir kısım ulemÂ, Şeyh HamdullÂh ’ı kıskandılar. Bunun farkına varıp uzulen 2. BÂyezîd HÂn-ı Velî, bir gun butun ulemÂyı saraya dÂvet eyledi. Hepsi geldi. Sul­tÂn ’ın elinde Şeyh Hamdullah Efendi tarafından yazılmış bir Kur ’Ân-ı Kerîm, onunde de bir yığın muhtelif kitaplar vardı. Hafif bir sad ile hitÂb etti:

“–Elimdeki bu Kur ’Ân ’ı gormuş olduğunuz onumdeki şu kitap yığınının altına koyacağım! Ne buyurursunuz?” dedi.

Huzûrda bulunan herkes îtiraz etti:

“–HÂşÃ‚ Sul­t­nım! Olur mu oyle şey? Kur ’Ân-ı Kerîm ’i o kitapların altına koymak, pek buyuk bir hurmetsizliktir!..” dediler.

Bunun uzerine Sultan şoyle dedi:

“–Doğru soylediniz! Ancak bu Kur ’Ân-ı Kerîm ’i onun şÃ‚nına lÂyık bir mukemmellik ve guzellikle yazmaya muvaffak olan hattatı sizlerin altınızda tutmanın da bir nevî hurmetsizlik olduğunu duşunmez misiniz?”

GÂyet ince ve nukteli bir şekilde tahakkuk eden boyle bir îkaz karşısında buna muhÂtap olanlar me­se­leyi anladı ve hasetlerinden dolayı nÂdim oldular.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş / Osmanlı, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan