
Sultan 2. Murad HÂn ’ın tahtı oğluna bırakması, ta­rihin en muhim hÂdiselerindendir. Bu ferÂgatin en buyuk hikmeti, Sul­tÂn ’ın derviş meşrep bir tabîate sahip bulunması yanında, İstanbul ’un fethini sağlığında gor­me­yi murÂd etmesi idiII. Murad Han, oğlu FÂtih ’in doğumu yaklaşınca sabaha kadar uyumamış, gece boyunca Kur ’Ân-ı Kerîm okumuş ve doğacak cocuğun mujdesini beklemişti. Tam Sûre-i Feth ’i okuyordu ki, beklediği mujde geldi:
“–Sul­t­nım! Mujdeler olsun, bir oğlunuz oldu.” dediler.
Sultan Murad Han, gayr-i ihtiyÂrî bir şekilde:
“–ElhamdulillÂh, ravza-i Murad ’da bir gul-i Muhammedî actı.” dedi.
Adını Mehmed koydu ve:
“–Bu şehzÂde Mehmed ’in kudûmu şÃ‚nına, Âleme gulÂb-ı meserret sacılsın!” diye fermÂn eyledi.
Doğumuyla kendisini son derece surûra gark eden bu şehzÂdesini mukemmel bir eğitime tÂbî tutarak onun, her bakımdan mustesn bir şekilde yetişmesini sağladı. Oyle ki 2. Mehmed, on iki yaşında iken bile tahta oturtulabilecek bir seviyeye gelmişti. Nitekim oğlundaki bu seviye ve istîdÂdı goren Sultan 2. Murad Han, buyuk bir sır ve ferÂgatle tahtı ona bırakıp kendisi Manisa ’da uzlete cekildi.
Sultan 2. Murad HÂn ’ın tahtı oğluna bırakması, ta­rihin en muhim hÂdiselerindendir. Bu ferÂgatin en buyuk hikmeti, Sul­tÂn ’ın derviş meşrep bir tabîate sahip bulunması yanında, İstanbul ’un fethini sağlığında gor­me­yi murÂd etmesi idi. Zira Sultan 2. Murad Han da, İstanbul ’u alıp gul­zÂr yapmak iştiyÂkı ile yanan bir pÂdişahtı ve bu hususta, yani fethin tahakkuku icin buyuk bir gayret sarf ediyordu. T ki Hacı BayrÂm-ı Velî Hazretleri ile goruşene kadar bu istikÂmetteki gayret ve hamlesi devam etti. Ancak o buyuk Allah dostunun İstanbul ’un fethi ile alÂkalı işÃ‚retlerini alıp feth-i mubîn ’in, evlÂdı Mehmed tarafından gercekleştirileceğini oğrenince, bu mÂlûmÂtı cÂn u gonulden tasdîk ile bu yoldaki siyÂsetini yeniden duzenledi. Ancak fethi hayatta iken gormek iştiyÂkının ağır basması uzerine tahtı o sırada henuz on iki yaşında bulunan oğlu Mehmed ’e bıraktı.
Kaynak: Osmanlı, Osman Nuri Topbaş, Erkam Yayınları, 2013
İslam ve İhsan