Dr. Murat Kaya, "Kunut duası nerelerde okunur?" sorusunu cevaplıyor...

Ebû Hureyre (r.a) bir gun:

“Yemîn olsun sizlere Nebiyy-i Ekrem Efendimiz ’in namazına yakın bir namaz kıldıracağım” dedi. O, oğle, yatsı ve sabah namazlarının son rekÂtlarında سَمِعَ اللّٰهُ لِمَنْ حَمِدَهُ dedikten sonra kunût yapar, bu kunûtta mu ’minlere dua ve kÂfir­lere lÂnet ederdi. (BuhÂrî, EzÂn, 126)
HADİSİN ŞERHİ


Enes (r.a), “(Vaktiyle) kunut akşam ile sabah namazlarında okunurdu” demiştir. (BuhÂrî, EzÂn, 126)

Yukarıda zikredilen bu uc vakitte kunûtu meşru gorenler, bu hadisi delil getirirler. Ebû Hanîfe ’ye gore diğer namazlarda kunut duası yapmak neshedilmiş, bu dua sadece Vitr namazına has kılınmıştır.

Kunût ’un namaz icindeki yeri Şafiî ’ye gore rukûdan sonra, İbn-i Ebî Ley­l ’ya gore rukûdan evveldir. Ebû Hanîfe ’ye gore Vitr namazına has olmak uzere rukûdan evveldir.

RifÂa bin RÂfiʻ ez-Zurakî (r.a) şoyle anlatır:

“Bir gun Nebiyy-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz ’in arkasında namaz kılıyorduk. Rukûdan (mubÂrek) başını kaldırdığında, سَمِعَ اللّٰهُ لِمَنْ حَمِدَهُ buyurdular. (Ardında namaz kılan) biri, رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ dedi. Allah Rasûlu (s.a.v) namazdan cıkınca:

«–Biraz once o hamdi yapan kimdi?» diye sual buyurdular. O da:

«–Bendim y Rasûlallah!» dedi. Bunun uzerine Efendimiz (s.a.v):

«–VallÂhi otuz kusur melek gordum, (bu hamdi) hangimiz once yazıp (Huzûr-ı Hakk ’a cıkacak) diye yarış ediyorlardı» buyurdular.” (BuhÂrî, EzÂn, 126)

HADİSİN ŞERHİ

Diğer bir rivayette hamd:

“Allah -azîmu ’ş-şÃ‚n- ’a, sevip rÂzı olduğu gibi riy ve sumʻadan (gosterişten) uzak bir şekilde, hic eksilmeden devamlı artan tertemiz bir hamd ile dÂim ve bol bol hamd olsun” şeklinde verilmiştir. (Ebû DÂvûd, SalÂt, 118-119/773)

Bu hadis, namaz icinde yapılan hamdin faziletini gayet guzel ve acık bir şekilde ortaya koymaktadır.

Başka rivayetlerden anlaşıldığına gore bu zikri okuyan sahÂbî, hÂdiseyi nakleden RifÂa (r.a) ’in kendisidir. Ancak tevÂzu ve mahviyeti sebebiyle “birisi” diye mechul bir ifade kullanmıştır. Bu faziletli davranış, hadis rivayet eden sahabiler arasında sıkca gorulmektedir.
İslam ve İhsan