“…Onlar hayırda birbirleriyle yarışırlar…” (Âl-i İmrÂn, 114) ayeti nisbetinde sÂlih mu ’minler hayır yarışındaki en guzîde hizmet urunlerini vakıf muesseseleri yapmışlar. Bugun cok geniş sahada hizmet verebilen vakıflar, ya­ra­tıl­mış her şe­ye kar­şı İs­lÂm ’ın şi­Ã‚rı olan şef­kat ve mer­ha­me­tin en mukemmel te­z­hur şek­li­dir.Va­kıf; Ya­ra­tan ’dan otu­ru yaratılanlara mer­ha­met, şef­kat ve muhabbetin en guzel te­z­hu­ru olan in­f­kın, de­vam­lı­lık arz ede­rek muessese hÂline gelmesidir. Bu da bir malın AllÂh ’a adanmasını, yani tem­lik ve te­mel­luk­ten[1]7 men olunarak, ebediyyen Allah rızÂsı yolunda kullanılmasını ifÂde eder. G­ye, bu­tun mah­lû­k­tın muh­tac olan­la­rı­na comertce ikramda bulunup onlara şef­kat ve mer­ha­met­le yak­la­şa­rak, Ce­nÂb-ı Hakk ’ın rı­zÂsı­nı ka­za­na­bil­mek­tir.
EsÂsen malın ve hat­t ge­rek­ti­ğinde ca­nın Allah yo­lu­na fe­d edil­me­si, -îm­nın bir kemÂl şar­tı ola­rak- her mu ’minin uy­ma­sı ge­re­ken îl­hî bir emir­dir. Kur ’Ân-ı Ke­rîm ’de şoy­le bu­y­ru­lur:
“Ger­cek mu ’min­ler an­cak; Allah ve Ra­sûlu ’­ne îmÂn eden ve son­ra da şup­he­ye duş­me­ye­rek mal­la­rıy­la ve can­la­rıy­la Allah yo­lun­da ci­hÂd eden kimselerdir. İş­te (îmanlarında) s­dık olan­lar bunlardır.” (el-HucurÂt, 15)
“Allah, mu ’min­ler­den cen­net mu­k­bi­lin­de can­la­rı­nı ve mal­la­rı­nı sa­tın al­mış­tır...” (et-Tev­be, 111)
“İn­san­lar­dan oy­le­si de var­dır ki, Al­lÂh ’ın rızÂsını kazan­ma uğrunda canını fed eder...” (el-Ba­ka­ra, 207)
Yine CenÂb-ı Hak, sÂlih mu ’minler hakkın­da:
“…Onlar hayırda birbirleriyle yarışırlar…” (Âl-i İmrÂn, 114) buyurmaktadır. SÂlih mu ’minlerin, bu hayır yarışındaki en guzîde hizmet urunleri de vakıf muesseseleridir. Cok geniş bir sahada hizmet verebilen vakıflar, ya­ra­tıl­mış her şe­ye kar­şı İs­lÂm ’ın şi­Ã‚rı olan şef­kat ve mer­ha­me­tin en mukemmel bir te­z­hur şek­li­dir.
[1] Temlik; bir malı başkasına mulk olarak vermek demektir. Temelluk ise o mulku alıp ona sahip olmayı ifÂde eder.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hizmet, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan