A'rÂf Suresi 22. ayeti ne anlatıyor? A'rÂf Suresi 22. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...A'rÂf Suresi 22. Ayetinin Arapcası:فَدَلّٰيهُمَا بِغُرُورٍۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْاٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِۜ وَنَادٰيهُمَا رَبُّهُمَٓا اَلَمْ اَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَاَقُلْ لَكُمَٓا اِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُب۪ينٌ
A'rÂf Suresi 22. Ayetinin Meali (Anlamı):Boylece onları yaldızlı sozlerle aldatarak, konumlarına yakışmayan bir işe surukledi: O yasak ağacın meyvesini tadar tatmaz birden edep yerleri kendilerine acılıp goruluverdi; onlar da cennet yapraklarıyla ortunmeye calıştılar. Rableri onlara: “Ben size o ağacı yasaklamadım mı? Ustelik şeytanın sizin apacık duşmanınız olduğunu soylemedim mi” buyurdu.
A'rÂf Suresi 22. Ayetinin Tefsiri:Gercekten de İblîs, ısrarla vesvese vermek ve ust uste yeminler etmek suretiyle hedefine ulaştı. Âdem ve Havva ’yı aldatarak, onlara yasak ağacın meyvesini yedirtti. Onları Allah ’ın emrine itaat mertebesinden, Allah ’ın gazabına uğrayacak bir duruma duşurdu.
Âdem ve Havva yasak ağacın meyvesinden tadar tatmaz avret yerleri kendilerine beliriverdi. İlahi emre isyanın uğursuzluğu tecelli etmeye başlayarak, onceden kapalı olan tenÂsul uzuvları acılıverdi. Bunun uzerine utanclarından hemen cennetteki bitkilerin yapraklarıyla acılan yerlerini ortmeye, uzerlerini kapatmaya calıştılar. Demek ki haya insanda fıtrî bir duygudur ve insan fıtraten avret yerlerinin kapalı olmasını ister, acık olmasını hoş gormez. İşledikleri gunahın farkında olan Âdem ve Havva ’ya, ilÂhî ikaz da hic gecikmeden geldi. CenÂb-ı Hak onlara: “Ben size o ağacı yasaklamadım mı? Ustelik şeytanın sizin apacık duşmanınız olduğunu soylemedim mi” buyurdu. Bu ikazlardan birincisi, yasağa karşı gelmelerinden dolayı; ikincisi de duşman sozune aldanmalarından dolayı vaki olmuştur. Cunku Allah TeÂl onlara ağaca yaklaşmayı yasaklarken şeytanın kendileri icin apacık duşman olduğunu, onun hilesinden sakınmalarını da onlara ihtar etmişti. (bk. TÂh 20/117)
Boylece Âdem ve Havva, kıyÂmete kadar insanlara musallat olacak baş duşmanları İblîs ’le bu ilk karşılaşmalarında imtihanı kaybettiler. Fakat umutsuzluğa duşmediler, kibre kapılmadılar. Aksine gunahlarını itiraf ederek Rablerine yoneldiler, O ’nun sonsuz merhametine sığındılar:
A'rÂf Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
A'rÂf Suresi 22. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan