Âl-i İmrÂn Suresi 92. ayeti ne anlatıyor? Âl-i İmrÂn Suresi 92. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Âl-i İmrÂn Suresi 92. Ayetinin Arapcası:لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتّٰى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَۜ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَاِنَّ اللّٰهَ بِه۪ عَل۪يمٌ
Âl-i İmrÂn Suresi 92. Ayetinin Meali (Anlamı):Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda harcamadıkca gercek iyiliğe erişemezsiniz. Kucuk buyuk her ne verirseniz, Allah onu kesinlikle bilir.
Âl-i İmrÂn Suresi 92. Ayetinin Tefsiri:اَلْبِرُّ (birr) kelimesi; “iyiliğin zirve noktası, cok iyi ve cok hayırlı, fazilet ve erdemlilik, insanların kendisiyle «iyi kimseler» olacakları her turlu makbul amel, Allah ’ın rızÂsı, rahmeti ve cenneti” gibi pek cok guzel mÂnalar ifade etmektedir. “Kişinin sevdiği şeyler” ise “mal, mulk, servet, makam, mevki, ilim ve beden kuvveti” gibi her turlu maddî ve mÂnevî imkÂnlardır. Mu ’min, sevdiği bu şeylerin bir kısmını “farz, vacip ve nÂfile” olculeri icinde Allah yolunda başkalarının iyiliğine harcadığı nispette Âyette mujdelenen yuksek derecelere yukselme imkÂnı bulabilecektir. Bu aynı zamanda, kişinin mÂnen terakkisinde ozellikle Allah yolunda “harcama”nın ehemmiyetine dikkat cekmektedir.
Asr-ı Saadette ve ondan sonraki donemlerde sevdiğinden vermenin cok guzel ornekleri sergilenmiştir:
Rivayete gore bu Âyet-i kerîme nÂzil olunca Ebû Talha (r.a.) Allah Resûlu (s.a.s.) ’e gelip:
“- YÂ Rasûlallah, en cok hoşuma giden malım, Beyraha ’dır[1]. Bu araziyi, Allah ’ın sana gostereceği yere sarfet!” dedi. Peygamberimiz (s.a.s.):
“- Gercekten cok iyi. Burası, cok verimli ve değerli bir yerdir. Ben bu araziyi akrabaların arasında taksim etmeni uygun goruyorum” buyurdu ve Ebû Talha da burasını akrabaları arasında taksim etti. (BuhÂrî, ZekÂt 44; Muslim, ZekÂt 43)
Yine Hayber arazisi taksim edilirken Hz. Omer ’e de bir miktar yer duşmuş ve Peygamber Efendimiz ’e gelerek:
“- YÂ Rasûlallah! Hayber ’den bana bir miktar yer duştu ki, yanımda ondan daha kıymetli bir malım yoktur. Onu ne yapmamı istersin?” diye sorunca Allah Resûlu ona aslını elinde tutmasını ve mahsulunu muhtaclara dağıtmasını tavsiye etmiştir. Bunun uzerine Hz. Omer, geliri lazım gelen yerlere sarfedilmek uzere bu araziyi vakfetmiştir. (BuhÂrî, Şurut 19)
Emevi halifelerinden Omer b. Abdulaziz (r.h.), bol miktarda şeker alıp muhtaclara dağıtırdı. Sebebi sorulduğunda şoyle cevap verdi: “Cunku ben, şekeri cok severim. Allah TeÂl da sevdiğimiz şeylerden kendi yolunda harcamadıkca gercek iyiliğe eremeyeceğimizi haber vermektedir.” (Kurtubî, el-CÂmi‘, IV, 133)
İmam Kuşeyrî bu Âyetin tefsirinde şu acıklamayı yapar: “Birr ’e ulaşmak isteyen, sevdiklerinden bir kısmını vermelidir. BÂrî TeÂl ’ya ulaşmak isteyen ise, butun sevdiklerini vermelidir. Birr ’e ancak sevdiğini vererek ulaşabileceğine gore, zevklerini Allah ’a tercih ederek BÂrî TeÂl ’ya nasıl ulaşabileceksin?” (Kuşeyrî, LetÂifu ’l-işÃ‚rÂt, I, 159)
KÂşÃ‚nî de der ki: “Sahibini Allah ’a ulaştıran her fiil birr ’dir. Allah ’a yaklaşmak ise, ancak O ’ndan başka her şeyden el etek cekmekle mumkun olabilir. Allah ’dan başka bir şeyi seven kişi, bu sevdiği sebebiyle Allah TeÂl ’yla arasına bir perde cekmiş; sevgisini Allah ’tan başkasına yonelttiği icin de mÂnen tehlikeli bir duruma duşmuş olur.”
Bu bakımdan musluman, sevdiği mallar başta olmak uzere her turlu imkanıyla Hak yolunda comertlik ve infak halinde olacak, fakat Allah ’ın helal kıldığı şeyleri haram yapma yoluna curet etmeyecektir. Hz. Yakub ’un durumuna gelince:
[1] Burası, Medine ’de o donem itibariyle Mescid-i Nebevî ’nin karşısında bulunan verimli bir arazi idi. Şu an ise Mescid-i Nebevi ’nin icinde kalmaktadır.


Âl-i İmrÂn Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Âl-i İmrÂn Suresi 92. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan