Bakara Suresi 269. ayeti ne anlatıyor? Bakara Suresi 269. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Bakara Suresi 269. Ayetinin Arapcası:يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَٓاءُۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اُو۫تِيَ خَيْرًا كَث۪يرًاۜ وَمَا يَذَّكَّرُ اِلَّٓا اُو۬لُوا الْاَلْبَابِ
Bakara Suresi 269. Ayetinin Meali (Anlamı):Allah hikmeti dilediğine verir. Kime hikmet verilmişse, ona gercekten pek cok iyilik ve guzellik verilmiştir. Fakat bu hakikatleri ancak gercek akıl sahipleri anlar, uzerinde duşunup ibret alır.
Bakara Suresi 269. Ayetinin Tefsiri: “Menetmek, engellemek” mÂnasını taşıyan bir kokten gelen الْحِكْمَة (hikmet) sozlukte “sahibini yanılmaktan ve yanlış yollara sapmaktan koruyan şey” demektir. İnsanı yanlış yollardan koruyarak doğru yola eriştiren en muhim kaynak, dindir. Ozellikle dînî bilginin temelini teşkil eden Kur ’an ve sunnettir. Bu sebeple mufessirlerimiz Âyette gecen hikmete şu mÂnaları vermişlerdir:
İbn AbbÂs (r.a.) der ki: “Hikmet, Kur ’an bilgisidir, onu iyice anlamaktır. O ’nun nÂsihini mensûhunu, muhkemini muteşÃ‚bihini[1], once inenini, sonra inenini, helÂl ve haramını ve mesellerini bilmektir.”
MucÂhid şoyle der: “Soz ve fiilde isÂbet etmek, en doğru olanı soylemek ve yapmaktır.”
MÂlik ise şoyle demektedir: “Hikmet dini bilmek, onun hukumlerini en guzel şekilde anlamak ve ona tabi olmaktır.”
Suddî ’ye gore ise hikmetten maksat, peygamberliktir. (bk. Taberî, CÂmi‘u ’l-beyÂn, III, 124-125)
Buna gore Kur ’Ân-ı Kerîm ve sunnet-i seniyye gibi sağlam temel kaynaklarından hareketle dini oğrenmek, anlamak ve yaşamak hikmetin ta kendisidir. Cunku boyle davranan her turlu yanlıştan kendini korumuş, yapılacak en doğru işleri yapmış, sozunde ve fiilinde tam isÂbet etmiş olacaktır. Allah, bu nimetini dilediği kullarına ihsan eder. Şuphesiz Allah ’ın bu lutfuna erişmek icin de kulların gayret gostermesi ve bunun yollarına girmesi gerekir. Dini anlayıp yaşama nimetine nÂil olanlara pek cok hayır, iyilik ve guzellik verilmiştir. Fakat bunu kavrayarak gerekli ibret ve oğudu alabilmek icin bozulmamış, temiz bir akıl sahibi olmak gerekir. Bu akıl, vahyin terbiyesinde ve imanın golgesinde olgunlaşmış akıldır.
Boyle akıl sahipleri, Allah ’ın yaptıkları her işten haberdar olduğunu bilerek hareket ederler:
[1] NÂsih: Sonradan gelip onceki bir Âyetin hukmunu kaldıran Âyet. Mensûh: Hukmu kaldırılan Âyet. MuteşÃ‚bih: MÂnası kapalı olan ve tam olarak anlaşılamayan Âyet. Muhkem: MÂnası acık secik anlaşılan Âyet.


Bakara Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Bakara Suresi 269. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan