
Tebbet Suresi 2. ayeti ne anlatıyor? Tebbet Suresi 2. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Tebbet Suresi 2. Ayetinin Arapcası:مَٓا اَغْنٰى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَۜ
Tebbet Suresi 2. Ayetinin Meali (Anlamı):Ne malı bir fayda verdi ona, ne de kazandıkları.
Tebbet Suresi 2. Ayetinin Tefsiri:Ebu Leheb, Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ’in amcasıdır. Buna rağmen Efendimiz ’e inanmadığı gibi, karısıyla birlikte ona cok buyuk duşmanlıklar yapmıştır. Şu rivayetler, bu duşmanlığın şiddetini ve ulaştığı korkunc seviyeyi gostermeye yeter.
TÂrık b. AbdullÂh el-MuhÂribî, bir muşÃ‚hedesini şoyle anlatır:
Resûlullah (s.a.s.) ’i Zulmecaz Panayırı ’nda gormuştum:
“–Ey insanlar! LÂ ilÂhe illallah deyin de kurtulun!” diye yuksek sesle hitÂb ediyordu. Bir adam da elindeki taşla O ’nu tÂkip ediyor ve:
“–Ey insanlar! Sakın ona inanmayın, itaat etmeyin. Cunku o yalancıdır!” diyerek bağırıyordu. Attığı taşlarla Efendimiz ’in ayak bileklerini kanatmıştı. Oradakilere:
“–Kimdir bu zÂt?” diye sordum.
“–Bu, Abdulmuttaliboğulları ’ndan bir genctir” dediler.
“–Ya onun ardına duşup taş atan kimdir?” diye sordum.
“–O da amcası Ebû Leheb ’dir” dediler. (Darekutnî, Sunen, III, 44-45)
Mekke ’de Resûlullah (s.a.s.) ’in evi, iki ebediyet fukarÂsı Ebû Leheb ile Ukbe b. Ebî Muayt ’ın evleri arasında idi. Bunlar, her turlu pisliği getirip Efendimiz (s.a.s.) ’in kapısının onune atarlardı. Fahr-i KÂinat Efendimiz ’in rakîk ve temiz gonlu, komşularının bu cirkin muamelesinden incinir:
“−Ey Abdi Menaf oğulları! Bu nasıl komşuluk?!” diye sitem eder, pislikleri kapısının onunden yayı ile uzaklaştırırdı. (İbn Sa‘d, et-TabakÂt, I, 201)
Ebû Leheb, birgun yine aynı menfur hareketini yapmak uzereyken Hz. Hamza onu gordu. Pisliği elinden alıp başının uzerine doktu. Ebû Leheb, bir taraftan pislikleri temizlerken, diğer taraftan da Hz. Hamza ’ya hakÂret ediyordu. (bk. İbn Esîr, el-KÂmil, II, 70)
Ebû Leheb ’in karısı Ummu Cemîl de Allah Resûlu ’ne ez ve cef etmekte kocasından geri kalmaz, her gece dikenli ağac dallarını buyuk bir demet yapar, boynuna bağlar, geceleyin ayağına batması icin Resûl-i Ekrem (s.a.s.) ’in gececeği yollara atardı. Resûlullah (s.a.s.) ise, ipek uzerine basar gibi onların uzerine basar gecerdi. (bk. İbn HişÃ‚m, es-Sîre, I, 376; Kurtubî, el-CÂmi‘, XX, 240)
İşte onların bu ve benzeri zulumleri sebebiyle haklarında Tebbet sûresi nÂzil olmuştu. Ummu Cemîl bunu duyunca, eline buyukce bir taş alarak Peygamber Efendimiz ’i aramaya cıktı. Allah Resûlu, o esnÂda Hz. Ebubekir ile birlikte KÂbe ’de bulunuyordu. Ebubekir (r.a.) onun geldiğini gorunce Varlık Nûru ’na:
“−YÂ Rasûlallah! Bu Ummu Cemîl ’dir. Cirkef bir kadındır. Sizi gorup eziyet etmesinden korkuyorum. Keşke bu kadın sana bir zarar vermeden kalkıp gitmiş olsaydın!” dedi. Fahr-i KÂinat Efendimiz:
“−O beni goremez!” buyurdu.
Hakîkaten de Ummu Cemîl yanlarına geldiği hÂlde Allah Resûlu ’nu goremedi. Ebûbekir (r.a.) ’ın yanında bÂzı hezeyanlar savurduktan sonra cekip gitti. (Bk. İbn HişÃ‚m, es-Sîre, I, 378-379; Kurtubî, el-CÂmi‘, XX, 234)
Ebû Leheb cok kotu bir şekilde olmuş, malı, kazandıkları ve bunlara dÂhil olan cocukları ona hicbir fayda sağlayamamıştır. Şoyle ki:
Ebu Leheb Resûlullah (s.a.s.) ’i yenebilmek icin varını yoğunu ortaya dokmuştu. Bu sûrenin nuzûlunden sonra 7-8 sene gecmeden Bedir savaşı vuku bulmuştu. Cicek hastalığına tutulduğu icin o azılı kÂfir savaşa katılamamıştı. Savaş olup Kureyşin pek cok ileri gelen reisinin oldurulduğu haberi Mekke ’ye ulaştığında Ebu Leheb o kadar uzuldu ki ancak 7 gun yaşayabildi. Olumu de cok ibret vericidir. Ebu Leheb, cicek hastalığına benzer bir hastalığa yakalandı. Evdeki yakınları bile, bulaşmasından korkarak ona dokunmuyorlardı. Olumunden sonra uc gun boyunca kimse ona yanaşmadı. Cesedi curuyerek kokmaya yuz tuttu. Bunun uzerine herkes oğullarını kınamaya başladı. Bir rivayete gore oğulları bazı zencilere ucret vererek cesedini kaldırtmış ve yine ucretle defnettirmişlerdi. Diğer bir rivayete gore, bir hendek kazdırtmışlar ve babalarının cesedini icine sopayla iterek toprakla kapatmışlardı. Boylece ne malından ne de evlatlarından bir fayda gormuştu. Oğulları, cenazesini bile şerefle defnetmeye fırsat bulamamışlardır. Boylece Kur ’Ân-ı Kerîm ’in Ebu Leheb ’le ilgili olarak verdiği mûcizevî haberin birkac sene icinde nasıl gercekleştiğini herkes gormuştur.
Ebu Leheb ’in hanımı Ummu Cemîl de duşmanlıkta kocasından geri kalmadığı icin o da aynı fecî akıbete uğramıştır:
Tebbet Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Tebbet Suresi 2. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan