Bakara Suresi 207. ayeti ne anlatıyor? Bakara Suresi 207. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Bakara Suresi 207. Ayetinin Arapcası:وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْر۪ي نَفْسَهُ ابْتِغَٓاءَ مَرْضَاتِ اللّٰهِۜ وَاللّٰهُ رَؤُ۫فٌ بِالْعِبَادِ
Bakara Suresi 207. Ayetinin Meali (Anlamı):Oyle insanlar da var ki, Allah ’ın rızÂsına ermek icin canını bile verir. Allah ise kullarına cok şefkatlidir.
Bakara Suresi 207. Ayetinin Tefsiri:Bu insan, Allah ’ın rızÂsını her şeyden hatta malından ve oz canından daha ustun tutmaktadır. Zira o, mulkun hakikatte kendisine değil Allah ’a ait olduğunu, en ustun gayenin mal değil Allah rızÂsı olduğunu bilir. Bu sebeple o, o yuksek gÂyeye erebilmek icin malını, mulkunu ve hatta canını seve seve verir, fed eder. Boylece kendini ebedî olarak satın almış yÂni ebedî acılardan, hazin Âkıbetlerden kurtarmış ve en buyuk ticarete ermiş olur. Dunya nimetlerinin tumunu feda ederek varlığını arınmış olarak Allah ’a takdim edecek derecede mÂnevî bir kemÂle ulaşır. Bunlar, din uğrunda sıkıntılara katlanan, savaş meydanlarında canlarını ortaya atan veya olduruleceğini de bilse iyiliği emredip, kotulukten meneden kimselerdir. Bunların, asıl maksatları Allah rızÂsıdır.
Âyetin iniş sebebini teşkil eden hÂdiselerden birini, Mekke ’deki muşriklerin elinden kurtulup Medine-i Munevvere ’ye gelen Suheyb b. SinÂn er-Rûmî (r.a.) şoyle anlatır:
“Mekke ’den Peygamber Efendimiz ’in yanına hicret etmek istediğimde muşriklere: «Ben ihtiyar bir adamım. Burada bulunmam size bir fayda sağlamayacağı gibi, duşmanlarınızın yanında olmam da size bir zarar vermez. Ben İslÂm icin bir soz verdim, o sozden donmeyi cirkin goruyorum; bırakın Medine ’ye gideyim» dedim. Kureyş: «Ey Suheyb, bize geldiğinde hicbir şeyin yoktu. Mal olarak ne kazandınsa burada kazandın. Şimdi bunları alıp gitmene musaade etmeyiz» dediler. Ben: «Peki, malımı sizlere versem, malımla nefsimi sizden satın alsam beni gitmekte serbest bırakır mısınız?» dedim, «olur» dediler. Bunun uzerine malımı onlara verdim ve beni hicret etmem icin serbest bıraktılar. Mekke ’den cıkıp Medine ’ye geldim. Durumumdan haberdar olan Peygamberimiz (s.a.s.) ’e: «Suheyb kÂr etti, Suheyb kÂr etti» buyurdu.” (Taberî, CÂmi‘u ’l-beyÂn, II, 437; İbn Kesîr, Tefsîru ’l-Kur ’Ân, I, 247)
Bu rivayetten anlaşıldığı uzere Âyet, her ne kadar ashÂb-ı kirÂmdan belli kimselerin, Resûl-i Ekrem (s.a.s.) ’in yanına hicret etmek icin mallarından ferağat etmeleri uzerine nÂzil olmuşsa da, Allah yolunda hicret ve cihad etmek uzere malından mulkunden vazgecen herkes hakkında gecerlidir. Dolayısıyla bir Muslumanın gelen Âyetlerin istediği şekilde tum varlığıyla İslÂm ’a girebilmesi ve İslÂm dışı tum inanc ve fiillerden kendini arındırabilmesi icin boyle bir fedakÂrlığın zaruri olduğu anlaşılmaktadır:
Bakara Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Bakara Suresi 207. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan