Bakara Suresi 144. ayeti ne anlatıyor? Bakara Suresi 144. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Bakara Suresi 144. Ayetinin Arapcası:قَدْ نَرٰى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَٓاءِۚ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضٰيهَاۖ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِۜ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُۜ وَاِنَّ الَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْۜ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ
Bakara Suresi 144. Ayetinin Meali (Anlamı):Rasûlum! Biz, kıbleyle alakalı vahiy umidiyle yuzunu sık sık goğe doğru cevirip durduğunu elbette goruyoruz. Şimdi seni rÂzı olacağın bir kıbleye donduruyoruz. Bundan boyle namazda yuzunu Mescid-i HarÂm ’a doğru cevir. Ey mu ’minler! Siz de nerede olursanız olun, namaz kılarken yuzunuzu o yone cevirin. Kendilerine kitap verilenler, bunun Rablerinden gelen bir gercek olduğunu cok iyi bilirler. Allah, onların yaptıklarından habersiz değildir.
Bakara Suresi 144. Ayetinin Tefsiri:Resûl-i Ekrem Efendimiz, KÂbe ’nin kıble olmasını gonulden istiyordu. Bu umit icerisinde zaman zaman yuzunu edeple goğe doğru ceviriyordu. Artık kıblenin değiştiğini haber veren vahyin gelmesini bekleyip duruyordu. Adeta gokten Cibrîl ’in yolunu gozluyor ve bir an once yahudilerin kıblesinden ayrılıp atası Hz. İbrÂhim ’in kıblesi olan KÂbe ’ye yonelmeyi arzu ediyordu. İşte yukarıdaki ayetler bu sebeple nÂzil oldu. (VÂhidî, EsbÂbu ’n-nuzûl, s. 46)
Bu ayetlerle eski kıble olan Beyt-i Makdis ’e yonelmek kaldırılmış ve namazda KÂbe ’ye donmek farz kılınmıştır. Yanında bulunanlar bizzat KÂbe ’ye, uzağında olanlar ise coğunluğun goruşune gore KÂbe tarafına yonelirler. Ayette bizzat “KÂbe”ye denilmeyip, “Mescid-i Haram tarafına” buyrulması buna işaret kabul edilmiştir. Zira Mescid-i Haram, KÂbe ’nin kendisi değil, cevresindeki Harem-i şeriftir. Burada savaş, kavga ve her turlu saldırı yasaklandığı ve tam bir emniyet hedeflendiği icin oraya “harem” bolgesi denilmiştir.
Allah TeÂlÂ, Hz. Peygamber ’e Mescid-i Haram ’a yonelmeyi emrettikten sonra aynı emri mu ’minler icin de tekrarlamaktadır. Bundan maksat, KÂbe ’nin butun mu ’minlerin kıblesi olduğunu beyÂn ve ummeti ona uymaya teşvik etmektir. Kıyamete kadar butun zamanlar ve butun mekanlarda, nerede olursak olalım namaz kıldığımızda KÂbe tarafına donmemiz lazımdır. Zaruri durumlar bunun dışındadır.
Ehl-i kitap, kıblenin Allah tarafından KÂbe ’ye cevrildiğini ve bunun Peygamber ’in kendiliğinden ihdas ettiği bir şey olmadığını cok iyi biliyorlardı. Cunku kitaplarında Rasulullah (s.a.s.) ’in Beyt-i Makdis ’ten sonra KÂbe ’ye doğru namaz kılacağı haber verilmekteydi. Ancak onlar, inat ve hasetleri sebebiyle bu tahvil işinin Hz. Peygamber tarafından uygulandığını iddi ediyorlardı. Bu sebeple onlara hangi delil, hangi mûcize getirilse getirilsin, bu inatlarından vazgecmeleri ve İslÂm ’ın kıblesine donmeleri mumkun değildir. Bu hukum, kÂfir olarak olecekler icin gecerlidir. Sonradan hidÂyete erecek kimseler icin gecerli değildir. Peygamber ve muslumanların da onların kıblesine yonelmesi mumkun değildir. Cunku bu hukum, imanı ve dinin aslını ilgilendiren bir hukumdur.
İşin ilginc yanı, ikisi de aynı kitabın taraftarları olan yahudi ve hıristiyanlar da birbirlerinin kıblesine itibar etmezler. Bilakis her biri kendi kıblesinde ısrar ederler. Bu, kesin bir bilgiye dayandıklarından dolayı değil, sadece nefislerinin bir arzusudur. Bu sebeple ayetin sonunda Allah Resûlu ikaz edilmektedir: Kendisine dini mevzularla alakalı herhangi bir vahiy ve bilgi geldikten sonra Ehl-i kitap veya diğer insanların arzularına uymanın buyuk bir yanlışlık, haksızlık ve zulum olacağı vurgulanmaktadır. İnsanların arzularını bırakıp sadece vahye tabi olma hususunda oncelikle Peygamberimiz, onun şahsında da butun muslumanlar uyarılmaktadır.
Devam eden ayette Ehl-i kitabın bir diğer yonune temas edilmektedir:
Bakara Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Bakara Suresi 144. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan