Kuran-ı Kerim ’de gecen kıssların hikmeti.MevlÂn Hazretleri buyurur:
“Genclerin aynada gorduklerinin daha fazlasını, ihtiyarlar bir tuğla parcasında gorurler.”
İnsan umûmiyetle cocuklukta toyluk, kırk yaşına kadar bir cevvÂliyet, kırk yaşından sonra ise yoğun bir tefekkur devresi yaşar. Zira yaşlandıkca hayata dair tecrubeleri de artar. HÂdisat ve vukuÂtın sebep-netice alÂkasını muşÃ‚hede ettikce, artık karşılaştığı hÂdiselerin ne gibi neticeler verebileceğine dÂir, daha isabetli fikirlere sahip olur.
Nitekim mÂzideki hatalara tekrar duşmeyelim diye, CenÂb-ı Hak da KurÂn-ı Kerîm ’de, gecmiş kavimlere dÂir kıssalar zikretmektedir. Boylece musbet veya menfî hÂl ve davranışların, fert ve toplumları hangi neticelere gotureceğini haber vermektedir.
Bu bakımdan istikbÂle emin adımlarla yurumek isteyenler, mÂzideki hÂdiseleri ibret nazarıyla okumalı ve tecrube zenginliğine sahip insanların oğutlerine kulak vermelidirler. Zira gungormuş buyuklerin tatlı îkazlarını guzelce dinlemeyenler, karşılaşacakları musibetlerin acı neticelerini tatmak zorunda kalırlar.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hz. Mevlana, Erkam Yayınları


İslam ve İhsan