Mu ’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirle­rini korumakta bir vucuda benzerler.MevlÂn Hazretleri buyurur:
“Şems -kuddise sirruh- bana bir şey oğretti:
«Dunyada bir tek mu ’min uşuyorsa, ısınma hakkına sahip değilsin!»
Biliyorum ki yeryuzunde uşuyen mu ’minler var; ben artık ısınamıyorum!..”
Cile cekenin hÂlinden, yine cile ceken anlar. Cilekeşin dostu, yine cilekeştir. Muʼmin, mÂtemlerin civÂrında, yalnızların yanıbaşında olmalıdır.
Hadîs-i şerîflerde buyrulur:
“Mu ’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirle­rini korumakta bir vucuda benzerler. Vucudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar.” (BuhÂrî, Edeb, 27; Muslim, Birr, 66)
“Komşusu acken tok yatan kimse (kÂmil) muʼmin değildir.” (HÂkim, II, 15)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hz. Mevlana, Erkam Yayınları


İslam ve İhsan