Hz. Ebû Be­kir'in helÂl lokma hassÂsiyetini gosteren ibretlik kıssa...Ebû Be­kir Sıd­dîk (r.a) ’ın bir ko­le­si var­dı. Bu ko­le ka­zan­cı­nın bel­li bir kıs­mı­nı ona ve­rir, o da bun­dan yer­di. Yi­ne bir­gun ko­le ka­zan­dı­ğı bir şeyi ge­tir­di. Ebû Be­kir (r.a) da ondan bir lokma aldı. Bu­nun uze­ri­ne ko­le:

“–Her akşam bana kazancımın mÂhiyetini sorardın, bu akşam sormadın?” dedi.

Ebû Be­kir (r.a):

“–Cok actım, sormayı unuttum, peki soy­le ba­ka­lım nasıl kazandın?” di­ye­rek acık­la­ma­sı­nı is­te­di.

Ko­le:

“–Fal­cı­lık­tan an­la­ma­dı­ğım hÂl­de c­hi­li­ye dev­rin­de fal­cı­lık ya­pa­rak bir ada­mı al­dat­mış­tım. Bu­gun onun­la kar­şı­laş­tık. Adam o yap­tı­ğım işe kar­şı­lık si­ze ik­ram et­ti­ğim bu yi­ye­ce­ği ver­di” de­yin­ce Hz. Ebû Be­kir (r.a), par­ma­ğı­nı bo­ğa­zı­na go­tu­re­rek (tum ezi­ye­ti­ne rağ­men) ye­dik­le­ri­nin hep­si­ni cı­kar­dı. Koleye donerek:

“–Yazıklar olsun sana! Az kaldı beni helÂk ediyordun” dedi.

Kendisine:

“–Bir lok­ma icin bu ka­dar ezi­ye­te de­ğer miy­di?” diyenlere Hz. Sıd­dîk (r.a):

“–Ca­nımın cı­ka­ca­ğı­nı bil­sem bi­le, yi­ne de o lok­ma­yı cı­ka­rır­dım. Cunku Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz ’den duydum:

«Haramla beslenen vucuda Cehennem daha lÂyıktır» buyurdular” ce­v­bı­nı ver­di. (Ebû Nuaym, Hilye, I, 31. Bkz. Bu­h­rî, Me­n­kı­bu ’l-En­sÂr, 26; HÂkim, IV, 141; Ah­med b. Ab­dullah et-Ta­be­rî, er-Ri­y­du ’n-nad­ra, II, 140–141)

Şu Âyet-i kerimede bu ve benzeri hassÂsiyetler methedilmektedir:

“Kim de Rabbinin makamında durup hesap vermekten korkar da nefsini hev ve heveslerden alıkoyarsa, şuphesiz onun varacağı yer Cennet ’tir.” (en-NÂziÂt, 40-41) (Kurtubî, XIX, 135)
İslam ve İhsan