
Kur ’an-ı Kerim ’de Allah nasıl anlatılır? Kur ’an ’da Allah kısaca...Kur ’Ân-ı Kerîm, Allah ’ın indirdiği yuce bir kitaptır. Dinle, Allah inancı, diğer inanc esasları, ibÂdet şekilleri ve ceşitleri, ğayb ve Âhiret Âlemine ait, insanları ilgilendiren ne tur bilgiler varsa, hepsi en doğru bir şekilde Kur ’Ân ’da mevcuttur. Bu cumleden olarak Yuce Yaratıcı ’nın varlığı ve birliği ile ilgili en doğru ve doyurucu bilgiler de yine ozetle Kur ’Ân ’da vardır. Kur ’Ân-ı Kerîm, her seviyede insana hitap eden bir ilÂhî kitap olması hasebiyle Yuce Rabbimizin varlığının isbÂtı ile ilgili en doyurucu ve anlaşılır delilleri ihtiva eder.
KUR ’AN ’DA ALLAH Kur ’Ân-ı Kerîm, Allah ’ın varlığını cok acık bir gercek olarak bildirir:
“Allah ’tan başka size gokten ve yerden rızık verecek bir yaratıcı var mı? O ’ndan başka tanrı yoktur..” (FÂtır, 35/3) Bu Âyet, hem Allah ’tan başka yaratıcı olmadığını, hem de insanları gokten ve yerden Allah ’ın rızıklandırdığını, bildirir. Esasen Kur ’Ân ’ın pek cok yerinde Allah ’tan başka tanrı olmadığı, ısrarla hatırlatılır. Yine;
“Peygamberleri dedi ki: Gokleri ve yeri yaratan Allah hakkında şuphe mi var?” (İbrÂhîm, 14/10) Âyeti de aynı hususu pekiştirmektedir. Yani, “aklı olan ve aklını doğru bir şekilde kullanan insan, Allah ’ın varlığında şuphe etmez” demektir.
Allah ’ın varlığı konusu, Kur ’Ân ’da insan icin bilinmesi zorunlu bir gercek olarak kabul edilmiştir. Cunku selîm bir fıtratla yaratılan insan, normal olarak Yaratanını tanır.[1] Buna ancak gaflet, kibir ve inat gibi Ârızî bazı haller engel olabilir.[2]
Kur ’Ân-ı Kerîmin, Allah TeÂlÂnın varlığını isbÂt hususundaki usûlu, Âlim, cÂhil her seviyede insanı tatmin edecek derecede acık ve nettir. Kur ’Ân-ı Kerîm, insanın aklına hitap eder. İnsanın, cevresinde bulunan her turlu canlı ve cansız varlıklar uzerinde duşunmek suretiyle Allah ’ın varlığını, birliğini ve kudretinin yuceliğini kolayca kavrayabileceğini bildirir. Her şeyden once insanın yaratılışını sık sık hatırlatarak hangi safhalardan gecerek, goren, duşunen, konuşan, yuruyen vb. bir canlı olduğunu anlatır. İnsanın kor bir tesÂdufle, rastgele, kendiliğinden bu hale gelmediğini, onu bu hale getirenin ilmi, irÂdesi, gucu her şeyi kuşatan Allah TeÂl olduğunu bildirir.
İnsanın gozunu goğe cevirmesini; guneşi, ayı, yıldızları duşunmesini, gokyuzundeki duzenin, işleyişin mukemmel oluşunu insana bildirerek bunları yaratan Allah ’ın varlığını hatırlatır. Goklerin kusursuz yaratılışı, goklerin ve yerin Âhenkli calışması, mevsimlerin oluşması, yerin insan icin hayat taşımasını anlatır. İnsanın yine yeryuzune bakmasını ister. Allah ’ın yeryuzunde insan icin ceşit ceşit yiyecekler, giyecekler, hayat icin en luzumlu vasıtalar hazırladığını bildirir. İnsanın gece ve gunduzun oluşumuna dikkat etmesini ister. Suların, yağmurların hayat kaynağı olduğunu, ruzgÂrların insan icin ne kadar muhim olduğunu hatırlatır.
[1] Bk. Rûm, 30/30.
[2] Bekir Topaloğlu, İslÂm KelÂmcıları ve Filozoflarına Gore Allah ’ın Varlığı (İsbÂt-ı VÂcib), 21.
Kaynak: Prof Dr. Mehmet Bulut, Delilleriyle İslam Akaidi, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan