
İnsanların peygamberlere ihtiyacları var mıdır? İnsanların peygamberlere ihtiyac duymalarının sebepleri...İnsanların gercek birer yol gosterici olan peygamberlere her zaman ihtiyacı vardır. İnsanların peygamberlere ihtiyac duymalarının sebepleri genel olarak şunlardır:
1- İnsanlar kendi akıllarıyla, Allah ’ın varlığını, birliğini anlayabilirlerse de bunun otesinde Allah ’a ait bir takım yuce sıfatları tamamen anlayamazlar. Nasıl ibadet edileceğini, ahiretle ilgili durumları doğru olarak bilemezler. En kısa ve guvenilir bir yoldan giderek, dunya ve ahiret mutluluğuna kavuşmak, fikren ve ahlaken yukselmek, ancak peygamberlerin oğrettiği vahyin gereğini yerine getirmekle ve uygulamada onları ornek almakla mumkun olabilir. İşte Yuce Allah, insanların bu ihtiyacını gidermek icin peygamberler gondermiştir.
2- Eğer peygamber gonderilmemiş olsa insanlar, hangi şeyler faydalı, hangi şeyler zararlıdır diye uzun sure duşunup tartışmak zorunda kalacaklar, belki de hicbir zaman gerceği tam olarak oğrenemeyecekler ve herkes aynı doğru uzerinde birleşemeyecekti. Tarih boyunca filozofların birbirinin fikirlerini hep curuttukleri gibi… Yahut herkes faydalıyla zararlıyı ayırt etmek icin tek tek deneme yoluna gidecek ve ceşitli tehlikeler hatta belki de olumle yuz yuze geleceklerdi. İşte bu gibi sebeplerle Allah rahmetinin bir sonucu olarak peygamber gondermiştir. Nitekim Yuce Rabbimiz, Peygamber Efendimize hitaben şoyle buyurmuştur:
“Biz seni ancak Âlemlere rahmet olarak gonderdik.”[1]
3- Peygamberler insanlara cennetin yolunu gosterirler. Onlar, hesap gununde insanların yaptıklarından hesaba cekilmeden once dunya hayatında insanları cennetle mujdeleyip cehennem azabıyla ikaz ederler. Kur ’an ’da buyrulur: “Biz mujdeleyici ve sakındırıcı olarak peygamberler gonderdik ki artık peygamberlerden sonra insanların, Allah ’a karşı bir bahaneleri olmasın”[2]
4- Peygamberler, insanlık tarihinden bu yana sanat, ziraat, ticaret, ve ceşitli meslekleri topluma oğretmek sûretiyle medeniyete, kulture ve toplumsal gelişmeye katkıda bulunmuşlardır. Dolayısıyla ummetlerini hem bu dunya da hem de ahirette mutlu kılmaya caba gostermişlerdir.
5- Peygamberler kalplere şifa veren bir doktor ve insanları eğiten bir terbiyecidirler. Gunaha alışma, isyan, umitsizlik, gaflet gibi manevi hastalıklardan insanların nasıl kurtulacağını ve nasıl guzel ahlak sahibi olacağını ancak onlar oğretirler. Nitekim Peygamber Efendimiz “Ben ancak guzel ahlÂkı tamamlamak icin gonderildim.” buyurmuştur.[3]
6- Peygamberler, insanlara topluluk halinde yaşama sanatını oğretirler. Toplumdaki fesadı, fitneyi, duşmanlığı ve her turlu kotulukleri onlar ortadan kaldırmaya calışırlar. Kur ’an ’da bu husus şoyle vurgulanmıştır:
İnsanlar tek bir ummetti. Allah, mujdeciler ve uyarıcılar olarak peygamberler gonderdi ve beraberlerinde, insanların anlaşmazlığa duştukleri şeyler konusunda, aralarında hukum vermek uzere kitapları hak olarak indirdi. Kendilerine apacık Âyetler geldikten sonra o konuda ancak; kitap verilenler, aralarındaki kıskanclık yuzunden anlaşmazlığa duştuler. Bunun uzerine Allah iman edenleri, kendi izniyle, onların hakkında ayrılığa duştukleri gerceğe iletti. Allah, dilediğini doğru yola iletir.[4]
[1] Enbiya sûresi, 107. ayet
[2] Nisa sûresi, 165. ayet
[3] Muvatta, Husnu ’l-hulk, 8.
[4] Bakara suresi, 213. ayet
Kaynak: İslam Akaidi, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan