Adam beş yaşındaki kızını, gayet pahalı bir hediyelik kaplama kağıdını ziyan ettiği icin azarlamıştı. Kucuk kız, koskoca bir paket altın yaldızlı kağıdı bir kutuyu eğri buğru sarmak icin kullanmıştı...
Yılbaşı sabahı kucuk kızı, paketi getirip:
- "Bu senin babacığım" dediğinde cok uzuldu.

Acaba gereğinden fazla mı tepki gostermişti kızına. Bir gece evvel yaptığından utanarak, kutuyu actı. Fakat kutunun ici boştu.

Kızına gene cıkıştı:
- "Birisine bir hediye verdiğinde, kutunun icinde bir şey olması lazım.
Bunu da mı bilmiyorsun kucuk hanım?.."

Kucuk kız gozlerinde yaşlarla babasına baktı.
- "O kutu boş değil ki baba! İcini opucuklerle doldurmuştum!.."

Babası o kadar cok uzuldu ki, koştu, kızına sarıldı. İkisinin de gozleri dolu dolu olmuştu.

Adam o kutuyu omrunun sonuna kadar sakladı.

Ne zaman keyfi kacsa, ne zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kotu hissetse, kutuya koşar, icinden minik kızının sevgi ile doldurduğu hayali opucuklerden birini cıkarırdı.

Aslında butun insanlara boyle bir kutu mutlaka verilmiştir.
Zor zamanlarda bu kutuyu cıkarıp icine bakabilmeyi başarmak, Mutluluğun anahtarlarından biri olsa gerek."

Umarım hayat boyu Zor zamanlarında sizi mutlu edebilecek, boyle sayısız kutunuz olur.

Birini ben gonderiyorum size.
İcini dostluğumla, sevgimle doldurdum.
Onu iyi saklayın...
Tamam mı?

Her zaman ve her yerde sevgiyle kalın.