George Rono senelerce Viyana'da avukatlık etmiştir.İkinci dunya savaşı esnasında İsvec'e sığındı. Parası yoktu, iş arıyordu, birkac dil konuşup yazabildiği icin ithalat, yahut ihracat işi yapan bir şirkette memuriyet bulabileceğini umit ediyordu. Muracaat ettiği şirketlerin coğundan harp dolayısıyla boyle işe ihtiyacları olmadığını, fakat adresi saklı olduğu bildirildi. Ne yazık ki, birisi George Rona'ya şoyle bir mektup yazdı: "Sizin, benim işim hakkında hayal ettiğiniz şey doğru değil. Pek yanılıyorsunuz ve habersizsiniz. Benim muhabire ihtiyacım yok. Olsa bile sizi kullanmazdım. Mektubunuz yanlışlarla dolu." George Rona bu mektubu okuyunca cldırdı. isvecli ne demek istiyordu? Dillerini doğru yazamıyormuş! isveclinin kendi yazdığı mektupta yanlışlar dolu idi! George Rono o odama haddini bir mektup yazdı. Sonra durdu. Kendi kendine dedi ki: "Dur şimdi. Bu adamın haklı olmadığından emin miyim? Ben isvec dilini tahsil ettimse de kendi dilim değil. Belki hic bilmeden yanlışlar yapıyorum. Oyleyse iş bulabilmek icin daha fazla okumalı. Bu adam belki de hic bilmeden bana iyilik etti. Hoş olmayan tabirler kullandıysa da yine kendisine borcluyum. Bundan dolayı ona bir teşekkur mektubu yazacağım." George yazmış olduğu ofkeli mektubu yırttı. Başka bir mektup yazarak dedi ki: "Muhabire ihtiyacınız olmadığı halde bana mektup yazmak zahmetine katlanmış olmanız benim icin bir lutufiur. Şirketiniz hakkında yanıldığıma uzgunum. Size muracaat etmemin sebebi şudur: Araştırdım, sizin isminiz, kendi sahanızda bir lider olarak gosterildi. Mektubumda gramer hataları yaptığımı bilmiyordum. Esef ettim ve mahcup oldum. Şimdi İsvec dilini oğrenmeğe daha cok dikkat ile calışacağım ve yanlışlarımı duzeltmeğe uğraşacağım. Kendimi duzeltmek yolunu tutmak uzere bana yardım ettiğinizden dolayı teşekkur etmek isterim." Birkac gun sonra Rona bu adamdan bir mektup aldı, gelip kendisiyle goruşmeye davet ediyordu. Rona gitti ve bir iş buldu. Rona, yumuşak bir cevabın ofkeyi yatıştırdığını bizzat keşfetmiş oldu.