Kur ’Ân-ı Kerîm, ilÂhî kitapların «hıtÂmuhû misk» kabîlinden hepsini şÃ‚mil ve en mukemmelidir.
SemÂvî kitapların en buyuk husûsiyeti hic şuphesiz ilÂhî vahye istinÂd etmeleridir. Ancak bugun bu vasıf sadece Kur ’Ân-ı Kerîm ’e mahsus husûsiyet olarak karşımıza cıkar. Zîr diğer ilÂhî kitaplar peygamberlerinden sonra buyuk bir beşerî tahrifat ile karşı karşıya kalmış ve nihÂyet bir insanın kaleme aldığı kitaplar huviyetine burunmuştur. ZÂten Kur ’Ân-ı Kerîm ’in gonderilmesinin bir sebebi de bu durum olmuştur. Bununla birlikte son olarak inzÂl olunan Kur ’Ân-ı Kerîm son olmak itibarıyla da bizzÂt ilÂhî muhÂfaza altındadır. O, kıyÂmete kadar kendisini ilÂhî ifÂdeyle şoyle takdîm eder:

“Eğer kulumuza indirdiklerimizden herhangi bir şupheye duşuyorsanız, haydi onun benzeri bir sûre getirin, eğer iddiÂnızda doğru iseniz AllÂh ’tan gayrı şahitlerinizi (yardımcılarınızı) da cağırın.” (el-Bakara, 23)

Bu ilÂhî te ’yîdle Kur ’Ân-ı Kerîm, butun asırlara meydan okuyarak bir beyÂn mûcizesi hÂlinde devam etmektedir. Onda bize bir kurtuluş recetesi mÂhiyetinde takdîm edilen temel hususlar kısaca şunlardır:

1. Âmentu (îmÂn esasları) ve amel-i sÂlihler,

2. İnsanın sûret yapısıyla alÂkalı olarak yaratılış safhaları; dunyÂya gelişi, yaşayıp olmesi vs. ve sîret yapısıyla alÂkalı olarak da nefse Âit ham vasıflar ile rûha Âit kÂmil hasletler ve insanın ham vasıftan kÂmil vasfa yukselebilmesi icin nefis tezkiyesi ile kalb tasfiyesi,

3. KÂinÂt manzûmesi; yedi kat semÂvÂt, guneş, ay, yıldızlar, tabiat hÂdiseleri, golgenin uzaması-kısalması, yağmur, gece gunduz deverÂnı, yer ile gok arasında yaşayan varlıklar ve husûsiyetleri,

4. TÂrihî bilgiler; milletlerin musbet ve menfî hÂllerinin duny ve Âhıretteki durumları, ilÂhî intikÂm tecellîleri, peygamberler ve kavimlerinin kıssalarındaki sayısız hisseler, gecmişten ibretler,

5. Bir taraftan ezel, diğer taraftan ebed iklîmine uzanan engin bir tefekkur ve tezekkur deryÂsı...

Kaynak: Osman Nûri Topbaş, İslam İman İbadet
KURAN-I KERİM OKUMANIN FAYDALARI
İslam ve İhsan