Aile uyeleri birbirlerine iltifat etmeli.Kadın ve erkek,o gune kadar eşinden aldığı guzel şeylerin ne olduğunu soylemeli.Orneğin"Bana guven verdin"veya"Seninle birlikte olmak keyifli;senin yanında kendimi rahat hissettim/hissediyorum"demeli.Eşimizin ,mutlaka bizi rahatsız eden davranışları vardır;bunları soyleyelim.Ama lutfen,onun bizi olumlu yonde etkileyen gecmişe veya şu ana ait olumlu duygularını,duşuncelerini,davranışlarınıda dile getirelim.İnsanlar,birbirlerinin eksilerini/eksiklerini yakalamak icin gozlerini dort acarlar da,artılarını olumlu yanlarını yakalamak icin aynı dikkati gostermezler.
Peki nicin boyle?Nicin cevremizdekilere olumsuz eleştirileri rahatca yoneltiyoruz da olumluları yoneltemiyoruz?.Şuphesiz konunun tarihsel,kulturel,sosyolojik nedenleri var.Belki olumluyu soylediğimizde,eski bir alışkanlıkla nazar değeceğinden korkuyoruz.Belki olumsuzu soylemek,ofkeli bir avcı davranışı ve bu davranış toplumda prim yapıyor,ve eleştiren kendisini guclu hissediyor.Ancak konunun basit yorumlarından birisi şu:İnsanlar olumsuz eleştiride bulunmayı birbirlerinden oğreniyorlar,ozellikle bu konuda buyuklerini model alıyorlar.
Aile icinde yakınlarımızın surekli eksiklerini,istemediğimiz davranışlarını gozleyip soyleyebiliriz.Ama bunun yanı sıra onların guzel davranışlarını da gozleyip soyleyyebiliriz.Orneğin kayınvaldenizin,size gore pek cok olumsuz davranışı bulunabilir;ama onun en az iki de olumlu ozelliği vardır.Bir, eşinizi doğurmuş ve buyutmuştur.İki,cocuklarınızın anneannesi/babaannesi'dir.bunu hic duşundunuz mu?.