İnsana şeytan da melek de yaklaşır. Şeytanın yaklaşması, kotuluğe yonlendirmek ve hakkı yalanlatmak şeklindedir. Meleğin yaklaşması ise iyiliğe yonlendirmek ve hakkı tasdik ettirmek şeklindedir.“Âdemoğluna şeytan da melek de yaklaşır.

Şeytanın yaklaşması, kotuluğe yonlendirmek ve hakkı yalanlatmak şeklindedir.

Meleğin yaklaşması ise iyiliğe yonlendirmek ve hakkı tasdik ettirmek şeklindedir.

Kim boyle (meleğin telkinini) hissederse bunun Allah ’tan olduğunu bilsin ve AllÂh ’a hamdetsin.

Kim de diğerini (şeytanın vesvesesini) hissederse, taşlanmış ve kovulmuş şeytandan AllÂh ’a sığınsın.” (Tirmizî, Tefsîru ’l-Kur ’Ân, 2)

İNSANI KENDİSİNE CEKEN İKİ KUVVET

Hadîs-i şerifte buyurulduğu uzere insanı kendisine ceken iki kuvvet vardır.

Şeytan; yalancı telkinleriyle ağına duşurduğu kişilere, kendisinden vasıflar bulaştırır. İnsan; şeytana kapıldıkca, mukerremliğini kaybeder ve «ins şeytanı» diye anılmaya mustehak bir varlık olur.

Hazret-i MevlÂnÂ, insanın cekildiği bu iki kutbu şoyle tarif eder:

Dunyada her şey, bir şeyi cekmektedir: Kufur kÂfiri, doğruluk doğruyu ceker!

Dunyada kehribar da var, mıknatıs da. Sen; demir kırıntısı veya saman copu olursan, bunlardan birisinin cekişine kapılırsın!

Demir kırıntısı isen seni mıknatıs ceker; saman copu isen kehribar etrafında doner dolaşırsın.

İyi insanlara, hayırlı kişilere dost olmayan; şuphesiz, kotulerin yanında yer alır, onlara komşu olur!

Sen; gaflet ve bilgisizlik karanlığı yuzunden bir kişiyi tanıyamazsan, dikkat et, bak; o kişi, kendisine kimi imam edinmiş, kime uymuş? Boylece, onu anlarsın.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Yuzakı Dergisi, Yıl: 2017 Ay: Kasım Sayı: 153
İslam ve İhsan